สายลมยามเช้าโบกเบาๆ ไปทั่วสวนหน้าวิลล่าของลีออง กลีบดอกไม้ไหวเอนดุจเสียงกระซิบของความลับที่กำลังรอวันเปิดเผย นลินนั่งอยู่ริมหน้าต่าง ท่ามกลางความเงียบงันของบ้านอันหรูหรา เธอหลุบตามองถ้วยกาแฟในมือตัวเองก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ
เสียงโทรศัพท์ของคุณน้าเธอดังขึ้นจากห้องครัว เธอไม่ได้ตั้งใจแอบฟัง แต่คำพูดแผ่วเบาของคุณน้าทำให้เธอต้องชะงัก
"ค่ะ...กล่องไม้เบอร์ 9 ที่อยู่ในห้องเก็บของหลังร้าน ฉันยังไม่ได้ทิ้งนะคะ… ยังอยู่ดี ไม่เคยเปิดเลย"
กล่องไม้เบอร์ 9… ชื่อนั้นทำให้นลินรู้สึกเสียววาบในอก สามีเก่าของเธอเคยห้ามไม่ให้เธอเข้าไปยุ่งกับมันโดยเด็ดขาด พอสามีเธอเสียชีวิต เธอก็เลยเอากล่องไม้นั้นมาด้วย เธอไม่เคยสงสัย แต่ตอนนี้คำถามเริ่มผุดขึ้นในหัว
ทันทีที่เธอมีเวลาว่าง เธอขอตัวกลับไปที่ร้านเบเกอรี่ โดยอ้างว่าต้องไปตรวจของเข้าใหม่ ลีอองไม่ได้ห้าม เพราะเธอสัญญาว่าจะให้บอดี้การ์ดไปคอยดูแลห่างๆ
ค่ำวันเดียว
