เสียงเครื่องยนต์ดับลงหน้าวิลล่ากลางดึก
ลีอองผลักประตูรถออกโดยไม่รอให้บอดี้การ์ดเปิดให้เหมือนทุกครั้ง
คืนนี้… ไม่มีคำว่าสงบอีกต่อไปในใจเขา มีแต่ความปั่นป่วนรุ่มร้อนที่ต้องการทางปลดปล่อย
เขาก้าวเร็วเข้าไปในตัวบ้าน ดวงตาคมเข้มกวาดไปรอบโถง แต่จุดหมายของเขาคือชั้นบนห้องของเธอ
ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขายอมให้ควบคุมจิตใจได้ทุกอณู
ประตูห้องเปิดออกช้า ๆ เสียงฝีเท้าเบา ๆ ทำให้นลินที่เพิ่งวางหนังสือลงหันมาทันที
“คุณกลับมาแล้ว…” เธอพูดเบา ๆ แต่ไม่ทันได้เอ่ยอะไรต่อ ลีอองก้าวเข้ามาชิดกายเธอราวกับพายุ
“ผมทนไม่ไหวอีกแล้ว นลิน…”
ริมฝีปากของเขาปิดคำพูดเธอไว้ด้วยจูบที่ทั้งเร่าร้อนและดูดดื่ม ลิ้นร้อนชอนไชเข้าหา เธอตอบรับสัมผัสของเขาด้วยความอ่อนหวาน ลีอองไม่ได้จูบเธอด้วยความนุ่มนวลเหมือนเคย หากแต่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาที่สะสมมานับชั่วโมง จนแทบจะระเบิด
มือแกร่งปลดกระดุมเสื้อของเขาออกเร็วราวคนขาดสติ มืออี
