บที่ 5 ดูให้ดีว่าคือใคร

1650 คำ
รุ่งเช้า กุกกัก กึก กึก!! “ฉิบหายเอ๊ย ใครแม่งเสือกทำอะไรเสียงดังไรนักหนาว่ะ” ไทเปลืมตาขึ้นด้วยความหงุดหงิดเพราะปกติเวลานี้เขาจะยังไม่ตื่น จะตื่นอีกทีตอนจะไปตรวจงาน แต่วันนี้เกิดมีเสียงดังข้างห้องไม่รู้ใครขนย้ายอะไรนักหนา คงเป็นห้องข้าง ๆ เขาแน่ ๆ ไทเปสบถและเอาหมอนมาปิดหน้าและหูเพื่อกันเสียงไม่ให้ดังรบกวนมากจนเกินไป ผลัวะ เพล้ง กุกกัก ๆ “ไอ้เชี่ยเอ๊ย มึงเจอกูแน่” ไทเปสลัดตัวลุกขึ้นยืนโดยท่อนบนไม่ได้สวมเสื้อผ้า ขายาวรีบเดินจ้ำอ้าวไปที่ห้องข้าง ๆ ทันที ก๊อก ก๊อก!! ปัง ปัง!! “ออกมาคุยกันหน่อยดิ เสียงรบกวนคนอื่นเขารู้บ้างไหม” เมื่อเขาเคาะดี ๆ แล้วไม่มีใครออกมาเปิด จึงทุบประตูเสียงดังโดยไม่มีความเกรงใจอีก “Sorry for disturb you” ไทเปมองหนุ่มหน้าหล่อที่เป็นฝรั่งเปิดประตูออกมา ก็มองด้วยความไม่พอใจ และพูดโต้ตอบเป็นภาษาอังกฤษ “If you make noise again, I’ ll kill you” (ถ้ามึงทำเสียงดังอีกกูเอามึงตาย) ไทเปพูดขู่เสร็จก็เดินกลับเข้าห้องด้วยความหัวเสีย ท่าเรือเดเนส “มึงตรวจตู้ตรงนั้นยัง” หลุยส์ชี้มือไปที่ตู้คอนเทรนเนอร์สีเขียวที่ยังไม่ได้ปิดประตู “ตรวจแล้วของครบ ปิดตู้แล้วเอาขึ้นเรือได้เลย” หลุยส์พยักหน้าและดีดมือให้ลูกน้องจัดการขนตู้ขึ้นเรือเพื่อไปส่งสินค้าที่ประเทศจีน “คืนนี้มึงไปดื่มกับกูหน่อยไหม หลายวันแล้วนะที่มึงไม่ได้มาดื่มกับกู” ไทเปทำท่าครุ่นคิดแล้วหันมาพยักหน้าให้หลุยส์เป็นการตกลง “ต้องอย่างนี้ดิว่ะเพื่อนกู คืนนี้กูจะหาเด็กให้มึงเอง” หลุยส์พูดติดตลกและเข้ามากอดคอไทเป “กูไม่ใช่มึง ไม่ต้องเสือกหาผู้หญิงให้กู” ไทเปตอบกลับและมองหลุยส์ตาขวางที่ยืนหัวเราะใส่เขาอย่างสนุก ผับ “น้องเอาเหล้ามาเพิ่มให้พี่หน่อย” หลุยส์ยกมือเรียกพนักงานสาวสวยมารับออร์เดอร์แล้วขยิบตาให้ “ทำมาขยิบตาให้เขา ระวังแม่มึงมาแหกอกเอา” ไทเปพูดแหย่และกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว “ใครวะ แม่กูจะมาแหกอกกูได้ไง” ไทเปส่ายหัวที่หลุยส์ทำเป็นไม่เข้าใจ แต่เขารู้ว่าจริง ๆ แล้วเพื่อนตัวดีเข้าใจว่าเขาสื่อถึงอะไรถึงมาทำเป็นเฉไฉแบบนี้ “ดื่มเลยเพื่อน อยู่เป็นโสดกับกูนี่แหละดีจะตาย จะไปไหนก็ไม่มีใครว่า ไม่มีใครตาม ไม่มีใครมาหึงหวง” หลุยส์พูดด้วยท่าที่ที่เมาเล็กน้อยและล็อกคอไทเปแน่น “ปล่อยกู มึงอย่ามาทำเป็นพูดเลยอีกไม่นานมึงเป็นลูกแหง่แน่” “ใคร! กูคือใครไอ้เป กูคือหลุยส์นะเว้ยไม่มีทางซะหรอกมีแต่ผู้หญิงร้องไห้ให้กูเท่านั้นแหละว่ะ” “เออกูจะคอยดู วันไหนมึงร้องนะกูจะหัวเราะให้ฟันร่วงเลย” ไทเปหัวเราะและชนแก้วกับหลุยส์และนั่งดื่มกันจนเมามาย ขวดแล้วขวดเล่าที่ทั้งสองสั่งมาดื่มจนผับใกล้จะปิด “กลับกันเถอะ” ไทเปพูดเสียงยานคางเล็กน้อย ส่วนหลุยส์ก็นั่งสะบัดหัวไปมาด้วยความเมาและต้องการสร่างเมาเพราะเขาต้องขับรถกลับบ้าน พวกเขาเดินกอดคอกันมาที่รถและต่างแยกย้ายขับกันไปคนละทาง “มึนหัววุ้ย ปกติกิน 5 ขวด ยังไม่มึนขนาดนี้เลยนี่หว่า” ไทเปสะบัดหัวและหยิบน้ำเปล่าขึ้นมากระดกดื่มและพยายามโฟกัสสายตาไปที่ถนน เพราะตอนนี้สายตาของเขาพร่ามัวเล็กน้อย คอนโด ติ่ง! เสียงลิฟต์เปิดออกขายาวก้าวออกมาจากลิฟต์และเดินเซไปมาเล็กน้อย เขาหยิบลูกกุญแจพยายามไขที่หน้าห้องของตนเองไขเท่าไรก็ไม่สามารถไขได้ ก็ยิ่งหงุดหงิด “ฟัค แม่งเสียบยากเสียบเย็นแท้ว่ะ เดี๋ยวกูทุบเปลี่ยนเป็นคีย์การ์ดแม่ง” แกรก! ทันทีที่เสียงสบถของเขาจบลงกลอนประตูก็เปิดออกพอดี เขาไขเข้าไป และเดินตรงไปที่เตียงนอน และถอดเสื้อของตนเองออกไปอย่างสะเปะสะปะ พรึ่บ! ร่างสูงล้มตัวลงนอนทันทีด้วยความเหนื่อยและมึนหัว แต่เขาก็ต้องขมวดคิ้วด้วยความมึนงงเล็กน้อย เมื่ออยู่ดี ๆ ก็มีอะไรนิ่ม ๆ มาลูบไล้ที่แผ่นหลังอันเปื่อยเปล่าของเขา และกลิ่นหอมเหมือนดอกไม้ที่เขาไม่คุ้นเคย สายตาพร่ามัวพยายามโฟกัสและเพ่งมอง พอมองเห็นก็ต้องขมวดคิ้วด้วยความงงที่เขารู้สึกคุ้นหน้าผู้หญิงคนตรงหน้าเขาแต่ด้วยความเมาดวงตาของเขามันพร่ามัวเกินกว่าที่จะโฟกัสมองเห็นคนตรงหน้าได้ “ดื่มมาหนักเหรอถึงได้เข้าห้องผิดขนาดนี้” เสียงหวานเอ่ยถามและใช้นิ้วมือเรียวเขี่ยผมปรกหน้าของเขาออก “เธอเป็นใคร! มาทำไรที่ห้องฉัน ออกไป” เสียงยานคางเอ่ยถามและขมวดคิ้วจ้องเขม็งถึงแม้สายตาจะพร่ามัวก็ตาม “เมาก็นอนไปเถอะ นายอายุเท่าไรกันเนี่ย” เธอครุ่นคิดและเดินไปที่กระเป๋าสตางค์ของเขาหยิบบัตรประชาชนของชายหนุ่มขึ้นมาดูวันเดือนปีเกิด “อืม อายุ 28 เหรอ ห่างกันแค่ 3 ปีเอง ให้นีน่าเรียกพี่ดีไหมคะ พี่ไทเป” เธอหันมาถามไทเปที่นอนหลับไปแล้วด้วยความเมา “อือไม่ตอบ งั้นนีน่าเรียกพี่ว่าพี่ไทเปนะ หรือเรียกที่รักดี” เธอพูดคิดเองเออเองและหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียวด้วยความสนุก “ทำไมหล่อแบบนี้เนี่ย” นีน่ามองหน้าด้านข้างของไทเปที่มีจมูกคมเป็นสัน สันกรามที่คมชัด ปากหยักอมชมพู หน้าใสไม่มีริ้วรอยแม้แต่น้อยจนเธอเองเป็นผู้หญิงยังแอบอิจฉา “หล่อแบบนี้ทำไมโดนเมียทิ้งเนี่ย ลูกก็หน้าตาน่ารัก เพราะหล่อเหมือนพ่อนี่เอง” นีน่ายิ้มและนั่งมองใบหน้าของเขา และเลื่อนมาที่แขนของชายหนุ่มที่มีมัดกล้ามอย่างเห็นได้ชัด ไหนจะหน้าท้องที่เป็นลอนเซ็กซี่น่าชวนมองจนละสายตาไม่ได้ ไม่รอช้ามือเรียวใช้มือสัมผัสที่หน้าท้องแกร่งของชายหนุ่มแผ่วเบา เธอใช้นิ้วลูบไล้ขึ้นลง และแอบเห็นเขาครางพึงพอใจเล็กน้อย “ชอบเหรอ ให้ทำมากกว่านี้นีน่าก็ทำให้ได้นะ” เธอเข้ามากระซิบที่ข้างใบหูเซ็กซี่ของชายหนุ่มและใช้ปลายจมูกสัมผัสเบา ๆ ที่ผิวแก้มสากของเขาเล่น “อือ” ไทเปครางในลำคอ และจับใบหน้าเรียวเล็กเข้ามาบดจูบ ความสยิวแผ่ซ่านไปทั่วร่างของคนตัวเล็ก เมื่อลิ้นร้อนของชายหนุ่มเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นของเธอ ดูดดึงแลกลิ้นพันพัวและใช้มือจับกดใบหน้าของหญิงสาวเข้ามาแนบชิดเพื่อให้เขาบดจูบได้ง่ายขึ้น “อือ ไอ้หลุยส์มันส่งเธอมาเหรอ” ดวงตาฉ่ำวาวจากฤทธิ์เหล้ามองมาที่หน้าหญิงสาวอีกครั้ง พยายามหรี่ตามองว่าคือใคร “งั้นนีน่าเป็นเด็กที่เพื่อนพี่ส่งมาให้ก็ได้ค่ะ” เธอว่าจบก็คร่อมร่างของไทเปทันที แล้วเข้ามาบดจูบกับเขาอีกครั้งอย่างเร่าร้อน ร่างกำยำจูบตอบสนองด้วยความเมาที่ผู้ชายส่วนมากเวลาเมาแล้วชอบมีอารมณ์ ลิ้นร้อนของทั้งสองตวัดเกี่ยวกันอย่างดูดดื่ม นีน่าสอดนิ้วเรียวของตัวเองไปที่เส้นผมนุ่มของชายหนุ่มด้วยความหลงใหล และไต่ลงเรื่อย ๆ พร้อมกับใบหน้าที่เคลื่อนลงต่ำ ปลายลิ้นร้อนของเธอกวาดเลียปานสีน้ำตาลอ่อนของเขาเล่นและดูดดึงพร้อมใช้ปลายลิ้นเล็กตวัดคลึงไปด้วย “อ๊า~~” ไทเปร้องครางต่ำด้วยความเสียวซ่านที่มันวิ่งพล่านไปทั้งร่าง เมื่อโดนปากนุ่ม ๆ และซุกซนของผู้หญิงตรงหน้ากำลังปรนเปรอให้ โดยที่เขายังคิดว่าว่าเพื่อนตัวดีส่งผู้หญิงมาให้เขา ใบหน้าสวยจูบฝากรอยไปทั่วแผงอกกำยำและหน้าท้องที่เป็นลอนเซ็กซี่ และใบหน้าค่อย ๆ ไล่ต่ำลงมาเรื่อย ๆ และมาหยุดตรงกึ่งกลางความเป็นชายของเขาที่มันชูชันแทบทะลุกางเกงบ็อกเซอร์ออกมา “ถ้านีน่าเริ่ม นีน่าจะหยุดไม่ได้นะคะพี่ไทเป พี่ต้องลืมตาและมองหน้านีน่าให้ชัด ๆ ว่านีน่าใช่ผู้หญิงที่เพื่อนพี่ส่งมารึเปล่า” ร่างบางถามเสียงเนิบนาบแต่แฝงไปด้วยความเซ็กซี่ทรงเสน่ห์ ไทเปค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและพยายามปรับสายตาของตัวเองที่พร่ามัว แต่ร่างกายของเขาข้างในก็ร้อนและอยากให้หญิงสาวสานต่อสิ่งที่เธออยากทำ “เธอจะเป็นใครฉันไม่สน แต่ตอนนี้ฉันไม่ไหวแล้ว” ไทเปพูดน้ำเสียงที่แหบพร่าและสั่น มือหนาจับใบหน้าเรียวกดเข้ามาที่ระหว่างกายของตน จนหน้าเรียวเล็กสัมผัสไปกับความดุดันแข็งแกร่งที่ดูแล้วมันน่าจะขยายใหญ่จนได้ที่แล้ว “อย่ามาไม่พอใจนีน่าตอนเช้าละกัน เพราะนีน่าให้พี่ดูให้ดี ๆ แล้วว่านี่ใคร” “เร็วจัดการฉันที” เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าเอ่ยบอก พร้อมจ้องมองมาที่หญิงสาวด้วยสายตาฉ่ำจากพิษแอลกอฮอล์ “หึ นีน่าจัดให้” ----------------------------------- ตายแล้ว ไทเปลืมตาขึ้นมาดูก่อนว่าน้องคือใคร ปล.ติดตามอ่านเรื่องพี่หลุยส์ได้นะคะ PLAYBOY พ่ายรัก มาดูว่าพี่หลุยส์ร้องไห้กับผู้หญิงไหม ^^
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม