รุ่งเช้า
กุกกัก กึก กึก!!
“ฉิบหายเอ๊ย ใครแม่งเสือกทำอะไรเสียงดังไรนักหนาว่ะ” ไทเปลืมตาขึ้นด้วยความหงุดหงิดเพราะปกติเวลานี้เขาจะยังไม่ตื่น จะตื่นอีกทีตอนจะไปตรวจงาน แต่วันนี้เกิดมีเสียงดังข้างห้องไม่รู้ใครขนย้ายอะไรนักหนา คงเป็นห้องข้าง ๆ เขาแน่ ๆ
ไทเปสบถและเอาหมอนมาปิดหน้าและหูเพื่อกันเสียงไม่ให้ดังรบกวนมากจนเกินไป
ผลัวะ เพล้ง กุกกัก ๆ
“ไอ้เชี่ยเอ๊ย มึงเจอกูแน่” ไทเปสลัดตัวลุกขึ้นยืนโดยท่อนบนไม่ได้สวมเสื้อผ้า ขายาวรีบเดินจ้ำอ้าวไปที่ห้องข้าง ๆ ทันที
ก๊อก ก๊อก!! ปัง ปัง!!
“ออกมาคุยกันหน่อยดิ เสียงรบกวนคนอื่นเขารู้บ้างไหม” เมื่อเขาเคาะดี ๆ แล้วไม่มีใครออกมาเปิด จึงทุบประตูเสียงดังโดยไม่มีความเกรงใจอีก
“Sorry for disturb you” ไทเปมองหนุ่มหน้าหล่อที่เป็นฝรั่งเปิดประตูออกมา ก็มองด้วยความไม่พอใจ และพูดโต้ตอบเป็นภาษาอังกฤษ
“If you make noise again, I’ ll kill you” (ถ้ามึงทำเสียงดังอีกกูเอามึงตาย) ไทเปพูดขู่เสร็จก็เดินกลับเข้าห้องด้วยความหัวเสีย
ท่าเรือเดเนส
“มึงตรวจตู้ตรงนั้นยัง” หลุยส์ชี้มือไปที่ตู้คอนเทรนเนอร์สีเขียวที่ยังไม่ได้ปิดประตู
“ตรวจแล้วของครบ ปิดตู้แล้วเอาขึ้นเรือได้เลย” หลุยส์พยักหน้าและดีดมือให้ลูกน้องจัดการขนตู้ขึ้นเรือเพื่อไปส่งสินค้าที่ประเทศจีน
“คืนนี้มึงไปดื่มกับกูหน่อยไหม หลายวันแล้วนะที่มึงไม่ได้มาดื่มกับกู” ไทเปทำท่าครุ่นคิดแล้วหันมาพยักหน้าให้หลุยส์เป็นการตกลง
“ต้องอย่างนี้ดิว่ะเพื่อนกู คืนนี้กูจะหาเด็กให้มึงเอง” หลุยส์พูดติดตลกและเข้ามากอดคอไทเป
“กูไม่ใช่มึง ไม่ต้องเสือกหาผู้หญิงให้กู” ไทเปตอบกลับและมองหลุยส์ตาขวางที่ยืนหัวเราะใส่เขาอย่างสนุก
ผับ
“น้องเอาเหล้ามาเพิ่มให้พี่หน่อย” หลุยส์ยกมือเรียกพนักงานสาวสวยมารับออร์เดอร์แล้วขยิบตาให้
“ทำมาขยิบตาให้เขา ระวังแม่มึงมาแหกอกเอา” ไทเปพูดแหย่และกระดกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว
“ใครวะ แม่กูจะมาแหกอกกูได้ไง” ไทเปส่ายหัวที่หลุยส์ทำเป็นไม่เข้าใจ แต่เขารู้ว่าจริง ๆ แล้วเพื่อนตัวดีเข้าใจว่าเขาสื่อถึงอะไรถึงมาทำเป็นเฉไฉแบบนี้
“ดื่มเลยเพื่อน อยู่เป็นโสดกับกูนี่แหละดีจะตาย จะไปไหนก็ไม่มีใครว่า ไม่มีใครตาม ไม่มีใครมาหึงหวง” หลุยส์พูดด้วยท่าที่ที่เมาเล็กน้อยและล็อกคอไทเปแน่น
“ปล่อยกู มึงอย่ามาทำเป็นพูดเลยอีกไม่นานมึงเป็นลูกแหง่แน่”
“ใคร! กูคือใครไอ้เป กูคือหลุยส์นะเว้ยไม่มีทางซะหรอกมีแต่ผู้หญิงร้องไห้ให้กูเท่านั้นแหละว่ะ”
“เออกูจะคอยดู วันไหนมึงร้องนะกูจะหัวเราะให้ฟันร่วงเลย” ไทเปหัวเราะและชนแก้วกับหลุยส์และนั่งดื่มกันจนเมามาย ขวดแล้วขวดเล่าที่ทั้งสองสั่งมาดื่มจนผับใกล้จะปิด
“กลับกันเถอะ” ไทเปพูดเสียงยานคางเล็กน้อย ส่วนหลุยส์ก็นั่งสะบัดหัวไปมาด้วยความเมาและต้องการสร่างเมาเพราะเขาต้องขับรถกลับบ้าน
พวกเขาเดินกอดคอกันมาที่รถและต่างแยกย้ายขับกันไปคนละทาง
“มึนหัววุ้ย ปกติกิน 5 ขวด ยังไม่มึนขนาดนี้เลยนี่หว่า” ไทเปสะบัดหัวและหยิบน้ำเปล่าขึ้นมากระดกดื่มและพยายามโฟกัสสายตาไปที่ถนน เพราะตอนนี้สายตาของเขาพร่ามัวเล็กน้อย
คอนโด
ติ่ง!
เสียงลิฟต์เปิดออกขายาวก้าวออกมาจากลิฟต์และเดินเซไปมาเล็กน้อย เขาหยิบลูกกุญแจพยายามไขที่หน้าห้องของตนเองไขเท่าไรก็ไม่สามารถไขได้ ก็ยิ่งหงุดหงิด
“ฟัค แม่งเสียบยากเสียบเย็นแท้ว่ะ เดี๋ยวกูทุบเปลี่ยนเป็นคีย์การ์ดแม่ง”
แกรก! ทันทีที่เสียงสบถของเขาจบลงกลอนประตูก็เปิดออกพอดี เขาไขเข้าไป และเดินตรงไปที่เตียงนอน และถอดเสื้อของตนเองออกไปอย่างสะเปะสะปะ
พรึ่บ!
ร่างสูงล้มตัวลงนอนทันทีด้วยความเหนื่อยและมึนหัว แต่เขาก็ต้องขมวดคิ้วด้วยความมึนงงเล็กน้อย เมื่ออยู่ดี ๆ ก็มีอะไรนิ่ม ๆ มาลูบไล้ที่แผ่นหลังอันเปื่อยเปล่าของเขา และกลิ่นหอมเหมือนดอกไม้ที่เขาไม่คุ้นเคย
สายตาพร่ามัวพยายามโฟกัสและเพ่งมอง พอมองเห็นก็ต้องขมวดคิ้วด้วยความงงที่เขารู้สึกคุ้นหน้าผู้หญิงคนตรงหน้าเขาแต่ด้วยความเมาดวงตาของเขามันพร่ามัวเกินกว่าที่จะโฟกัสมองเห็นคนตรงหน้าได้
“ดื่มมาหนักเหรอถึงได้เข้าห้องผิดขนาดนี้” เสียงหวานเอ่ยถามและใช้นิ้วมือเรียวเขี่ยผมปรกหน้าของเขาออก
“เธอเป็นใคร! มาทำไรที่ห้องฉัน ออกไป” เสียงยานคางเอ่ยถามและขมวดคิ้วจ้องเขม็งถึงแม้สายตาจะพร่ามัวก็ตาม
“เมาก็นอนไปเถอะ นายอายุเท่าไรกันเนี่ย” เธอครุ่นคิดและเดินไปที่กระเป๋าสตางค์ของเขาหยิบบัตรประชาชนของชายหนุ่มขึ้นมาดูวันเดือนปีเกิด
“อืม อายุ 28 เหรอ ห่างกันแค่ 3 ปีเอง ให้นีน่าเรียกพี่ดีไหมคะ พี่ไทเป” เธอหันมาถามไทเปที่นอนหลับไปแล้วด้วยความเมา “อือไม่ตอบ งั้นนีน่าเรียกพี่ว่าพี่ไทเปนะ หรือเรียกที่รักดี” เธอพูดคิดเองเออเองและหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียวด้วยความสนุก
“ทำไมหล่อแบบนี้เนี่ย” นีน่ามองหน้าด้านข้างของไทเปที่มีจมูกคมเป็นสัน สันกรามที่คมชัด ปากหยักอมชมพู หน้าใสไม่มีริ้วรอยแม้แต่น้อยจนเธอเองเป็นผู้หญิงยังแอบอิจฉา
“หล่อแบบนี้ทำไมโดนเมียทิ้งเนี่ย ลูกก็หน้าตาน่ารัก เพราะหล่อเหมือนพ่อนี่เอง” นีน่ายิ้มและนั่งมองใบหน้าของเขา และเลื่อนมาที่แขนของชายหนุ่มที่มีมัดกล้ามอย่างเห็นได้ชัด ไหนจะหน้าท้องที่เป็นลอนเซ็กซี่น่าชวนมองจนละสายตาไม่ได้
ไม่รอช้ามือเรียวใช้มือสัมผัสที่หน้าท้องแกร่งของชายหนุ่มแผ่วเบา เธอใช้นิ้วลูบไล้ขึ้นลง และแอบเห็นเขาครางพึงพอใจเล็กน้อย
“ชอบเหรอ ให้ทำมากกว่านี้นีน่าก็ทำให้ได้นะ” เธอเข้ามากระซิบที่ข้างใบหูเซ็กซี่ของชายหนุ่มและใช้ปลายจมูกสัมผัสเบา ๆ ที่ผิวแก้มสากของเขาเล่น
“อือ” ไทเปครางในลำคอ และจับใบหน้าเรียวเล็กเข้ามาบดจูบ
ความสยิวแผ่ซ่านไปทั่วร่างของคนตัวเล็ก เมื่อลิ้นร้อนของชายหนุ่มเข้ามาหยอกล้อกับลิ้นของเธอ ดูดดึงแลกลิ้นพันพัวและใช้มือจับกดใบหน้าของหญิงสาวเข้ามาแนบชิดเพื่อให้เขาบดจูบได้ง่ายขึ้น
“อือ ไอ้หลุยส์มันส่งเธอมาเหรอ” ดวงตาฉ่ำวาวจากฤทธิ์เหล้ามองมาที่หน้าหญิงสาวอีกครั้ง พยายามหรี่ตามองว่าคือใคร
“งั้นนีน่าเป็นเด็กที่เพื่อนพี่ส่งมาให้ก็ได้ค่ะ” เธอว่าจบก็คร่อมร่างของไทเปทันที แล้วเข้ามาบดจูบกับเขาอีกครั้งอย่างเร่าร้อน
ร่างกำยำจูบตอบสนองด้วยความเมาที่ผู้ชายส่วนมากเวลาเมาแล้วชอบมีอารมณ์
ลิ้นร้อนของทั้งสองตวัดเกี่ยวกันอย่างดูดดื่ม นีน่าสอดนิ้วเรียวของตัวเองไปที่เส้นผมนุ่มของชายหนุ่มด้วยความหลงใหล และไต่ลงเรื่อย ๆ พร้อมกับใบหน้าที่เคลื่อนลงต่ำ ปลายลิ้นร้อนของเธอกวาดเลียปานสีน้ำตาลอ่อนของเขาเล่นและดูดดึงพร้อมใช้ปลายลิ้นเล็กตวัดคลึงไปด้วย
“อ๊า~~” ไทเปร้องครางต่ำด้วยความเสียวซ่านที่มันวิ่งพล่านไปทั้งร่าง เมื่อโดนปากนุ่ม ๆ และซุกซนของผู้หญิงตรงหน้ากำลังปรนเปรอให้ โดยที่เขายังคิดว่าว่าเพื่อนตัวดีส่งผู้หญิงมาให้เขา
ใบหน้าสวยจูบฝากรอยไปทั่วแผงอกกำยำและหน้าท้องที่เป็นลอนเซ็กซี่ และใบหน้าค่อย ๆ ไล่ต่ำลงมาเรื่อย ๆ และมาหยุดตรงกึ่งกลางความเป็นชายของเขาที่มันชูชันแทบทะลุกางเกงบ็อกเซอร์ออกมา
“ถ้านีน่าเริ่ม นีน่าจะหยุดไม่ได้นะคะพี่ไทเป พี่ต้องลืมตาและมองหน้านีน่าให้ชัด ๆ ว่านีน่าใช่ผู้หญิงที่เพื่อนพี่ส่งมารึเปล่า” ร่างบางถามเสียงเนิบนาบแต่แฝงไปด้วยความเซ็กซี่ทรงเสน่ห์
ไทเปค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและพยายามปรับสายตาของตัวเองที่พร่ามัว แต่ร่างกายของเขาข้างในก็ร้อนและอยากให้หญิงสาวสานต่อสิ่งที่เธออยากทำ
“เธอจะเป็นใครฉันไม่สน แต่ตอนนี้ฉันไม่ไหวแล้ว” ไทเปพูดน้ำเสียงที่แหบพร่าและสั่น มือหนาจับใบหน้าเรียวกดเข้ามาที่ระหว่างกายของตน จนหน้าเรียวเล็กสัมผัสไปกับความดุดันแข็งแกร่งที่ดูแล้วมันน่าจะขยายใหญ่จนได้ที่แล้ว
“อย่ามาไม่พอใจนีน่าตอนเช้าละกัน เพราะนีน่าให้พี่ดูให้ดี ๆ แล้วว่านี่ใคร”
“เร็วจัดการฉันที” เสียงทุ้มต่ำแหบพร่าเอ่ยบอก พร้อมจ้องมองมาที่หญิงสาวด้วยสายตาฉ่ำจากพิษแอลกอฮอล์
“หึ นีน่าจัดให้”
-----------------------------------
ตายแล้ว ไทเปลืมตาขึ้นมาดูก่อนว่าน้องคือใคร
ปล.ติดตามอ่านเรื่องพี่หลุยส์ได้นะคะ PLAYBOY พ่ายรัก มาดูว่าพี่หลุยส์ร้องไห้กับผู้หญิงไหม ^^