“ไงนีน่า วันนี้ไม่เอารถไปแข่งเหรอ” เสียงทุ้มใจดีเดินเข้ามาหาเธอ เมื่อเห็นหญิงสาวร่างเล็กเดินเข้ามาในโรงซ่อมรถของตน
“ไม่แล้วล่ะพี่กาย โดนจับได้แล้วนะสิ” เธอยิ้มหวานให้ลูกพี่ลูกน้องที่เป็นเจ้าของอู่ซ่อมรถที่ซ่อมเฉพาะรถแข่งรถโดยเฉพาะ
“ไอ้หน้าหล่อนั่นน่ะนะ”
“ใช่พี่ พี่ฝนไปไหนล่ะนีน่าไม่เห็นเลย”
เธอชะเง้อคอดูเพราะวันนี้เธอรู้สึกเหงาอยากหาเพื่อนคุย เพื่อนสองคนเธอก็ไม่ว่าง ตั้งแต่วันนั้นที่เจอกันที่คอนโดเธอก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย ส่วนไทเปก็ไปทำงานที่ท่าเรือของเขาตลอด พูดถึงเขาเธอก็เริ่มน้อยใจที่เขาไม่ยอมเปิดตัวเธอกับเพื่อนของเขาสักที เขากับเธอก็ยอมเป็นแฟนกันตั้งแต่อาทิตย์ที่ผ่านมาแล้วนะ ไม่ใช่ว่าเพิ่งคบเมื่อคืนหรือเมื่อวาน
“ฝนเขาไปเยี่ยมแม่ที่ต่างจังหวัด อยากลองขับดูไหม รถมีลูกค้ามาส่งให้เพิ่มความเร็วพี่ยังไม่ได้ลองเช็กเลย ไหน ๆ ผู้เชี่ยวชาญอย่างนีน่ามาทั้งทีวานเช็กให้พี่หน่อยได้ไหมเรา” ชายร่าง
