บทนำ
772 คำ
“มิลิน! เธอมาทำอะไรที่นี่เนี่ย” ไทเปย่างสามขุมเขาไปหาร่างแบบบางที่ยืนหันหลังให้กับหน้าบาร์ เขารู้สึกเอะใจว่าทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้ เพราะเธอกำลังท้องออยู่แล้วไอ้ลูคัสก็บอกว่าเมียมันอยู่บ้านแล้วเธอโผล่มาที่นี่ได้ไง
“ขอโทษนะ นายเล่นมุกจีบสาวแบบนี้เลยเหรอ” คนที่เขาคิดว่าเป็นมิลิน พอเธอหันหน้ามาเมื่อเขาได้เห็นใกล้ๆ ก็ต้องรู้สึกตกใจเพราะผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่มิลินแค่ด้านหลังดูคล้ายเฉยๆ
“ขอโทษที ฉันคิดว่าเป็นคนที่ฉันรู้จัก” เขาทำหน้าบึ้งตึงและเตรียมจะเดินผ่านเธอไป เมื่อเห็นว่าไม่ใช่มิลิน
“เดี๋ยว!!” มือเล็กรีบคว้าข้อมือหนาทันทีเมื่อเห็นเขาจะเดินผละออกไป “ไม่คิดจะแนะนำตัวให้รู้จักกันก่อนเหรอ ไหน ๆ นายก็จำคนผิดแล้ว เรามาทำความรู้จักกันไม่ดีกว่าเหรอสุดหล่อ” ร่างเล็กยื่นหน้าเข้ามาใกล้เพื่อพยายามยั่วหนุ่มหน้าหล่อตรงหน้า แต่คนตัวสูงกับไม่มีท่าทีว่าจะสนใจคนตัวเล็กตรงหน้าแม้แต่น้อย
“ขอโทษนะ ฉันก็บอกไปแล้วไงว่าจำคนผิด” ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงติดรำคาญเล็กน้อย และสะบัดมือเล็กออกก่อนจะเดินออกไปนอกผับ
“ยัยนีน่า แกรู้จักไทเปเหรอ” เธอหันไปตามเสียงที่เพื่อนถาม ที่เพื่อนตัวดีเธอพึ่งกลับมาจากห้องน้ำพอดี
“หน้าหล่อนั้นชื่อไทเปเหรอ” เธอถามด้วยความสนใจ และมองตรงทางออกที่เขาเดินออกไป
“อือ…ใช่ พอเห็นใกล้ ๆ แบบนี้หล่อสมคำร่ำลือที่สาว ๆ บอก ดูที่เขาไม่คุยกะแกต่อน่าจะจริงนะ”
“จริงเรื่องอะไร” เธอหันมาถามเพื่อนสาวด้วยความใคร่รู้ทันที และสายเปล่งประกายไปด้วยความสนใจในตัวชายหนุ่ม
“เขาเล่ากันว่า เป็นพ่อเสือยิ้มอยากให้กับผู้หญิง ยกเว้นผู้หญิงคนเดียวที่เขายิ้มให้”
“ใคร!”
“แม่ของลูกเขาไง”
“หา! มีเมียแล้วเหรอว่ะ” นีน่าอุทานด้วยความตกใจ และก็รีบเปลี่ยนสีหน้าด้วยความเสียดายทันที
“คงงั้นแหละมั้ง แต่น่าจะเลิกกันแล้ว เพราะเห็นเอาลูกมาเล่นด้วยบ่อย ๆ ที่ทำงานเขา แต่ไม่ยักเห็นแม่ของลูก”
“แล้วแกรู้ไหมว่าแม่ของลูกเขาคือใคร” เธอถามและเพื่อนสาวกระดิกนิ้วให้เธอขยับเข้าไปใกล้และกระซิบที่ข้างหูของเธอแทน
“ผู้หญิงในกลุ่มเขานั่นแหละ เขาว่ากันว่าเพื่อนแอบกินแฟน แล้วผู้หญิงปั่นใจให้ชายอีกคนทั้งที่ท้องลูกของเขาอยู่”
“จริงหรือวะ หล่อแบบนั้นยังโดนทิ้งอีก”
“แกไม่รู้อะไรนีน่า ผู้ชายคนนั้นก็หล่อลากไส้ ดูแบด ๆ แต่โคตรพ่อโคตรแม่หล่อ”
“พอได้ฟังแกเล่า ฉันนี่อยากวิ่งไปดามใจของเขาเลย” นีน่าพูดพร้อมเอามือทาบอกของตัวเองไปด้วย
“ยัยนีน่า เมื่อกี้ไม่เห็นหรือไง แกพูดด้วยเขายังไม่สนใจแกเลย ไม่รู้แก้ผ้าให้แล้วยังจะเมินอยู่อีกหรือเปล่า”
“น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน นับประสาอะไรกับใจคนว่ะ นีน่าคนนี้นี่แหละที่จะคว้าใจของนายเย็นชานั้นมาครอบครองเอง”
“ทำมาเป็นพูดยัยนีน่า คนนี้ไม่ได้ง่าย ๆ นะ ถ้าง่ายคงตกถึงท้องฉันไปแล้ว”
“ขอเวลาฉัน 3 เดือน ติช่า ฉันจะพาเขามาแนะนำให้เธอรู้จัก”
“ให้มันจริงอย่างที่ปากแกพูด ฉันจะคอยดู”
“เออ รอดูได้เลย นี่นีน่านะคะ หึหึ” เธอพูดอย่างมาดมั่นและนึกถึงใบหน้าหล่อ ๆ นั้นแล้วก็ยิ้มกรุ้มกริ่มออกมา
ผมเดินออกมาที่รถของตัวเองที่สะเหล่อไปทักผู้หญิงผิดคน ผมก็คิดอยู่ว่ามิลินกำลังท้องแล้วจะมาเที่ยวกลางคืนได้ไงเพราะไอ้ลูคัสบอกอยู่บ้าน แถมสะเหล่อไปทักเขาอีก แต่เธอดูข้างหลังเหมือนมิลินจริง ๆ หันหน้ามายังแอบดูคล้าย ๆ เลย ถ้ามิลินบอกว่ามีน้องสาวผมก็เชื่อนะเหมือนอย่างกะแกะ
ไทเปบ่นตัวเองในใจและก็สตาร์ตรถขับออกไปมุ่งตรงไปที่พักของตัวเอง
-----------------------
มาแล้วค่ะตอนแรกพ่อไทเปของเรา
เปิดเรื่องมานางเอกก็คิดว่ามีลูกติดเสียแล้ว^^
- ผู้เขียน
