ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูอยู่ด้านนอกถี่ ๆ และจงใจราวกับรู้ว่าเวลานี้เป็นเวลาที่ไม่ควรเคาะ แต่ก็ยังเคาะ
ฉันพยายามผลักร่างอีกคนที่ทับฉันอยู่ให้ออกไป แต่ทว่าเฮียทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทั้งยังเริ่มความร้อนแรงในการจูบมากขึ้นอีก
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงยังเคาะขึ้นอีกทำให้ฉันร้อนรน สติที่แตกกระเจิงเริ่มกลับมา ไม่รู้ว่าข้างนอกเป็นใคร แต่คิดว่าน่าจะมีธุระสำคัญ
“อื้อ...เฮีย”
“ปล่อยมัน”
ปล่อยมันอะไรเล่า หากทุกคนรอแค่เราก็รู้กันหมดน่ะสิว่ากำลังทำอะไรกันอยู่ แค่นี้ก็โดนล้อจะแย่อยู่แล้ว
“อื้อ...เฮียยย~”
ฉันงัดเอาแรงเฮือกสุดท้ายออกมา ใช้สองมือดันอกแกร่งของเฮียสุดแรงที่เหลืออยู่
เสียงริมฝีปากเสียดสีกึ่งเฉอะแฉะเบา ๆ ดังแว่วในห้อง
เสียงนั้นไม่ดังมาก…แต่ดังพอให้คนหน้าด้านอย่างฉันแดงได้
เฮียชะงักนิดเดียว ก่อนคลี่ยิ้มมุมปากมอง ราวกับจงใจฟังมันและรู้สึกชอบเสียงนั้น ก่อนจะหุบปากฉับปรับอารมณ์เมื่อด้า
