“เขาเรียกว่าทำร้ายที่ไหนกันล่ะ...” ชายหนุ่มก้มลงดูดปากอิ่มที่กำลังจะเผยอแรง ๆ คล้ายกับหมั่นไส้ ก่อนจะพูดต่อ
“เขาเรียกว่าทำให้สุขสุด ๆ ต่างหากล่ะ... เริ่มเลยแล้วกัน...”
เขาพูดพร้อม ๆ กับใช้นิ้วมือแกร่งสีแทนถูไถกับยอดถันสีสวยที่ชูชันท้าทายภมรตัวผู้อย่างเขาด้วยกิริยาแผ่วเบา... ก่อนจะเปลี่ยนจากการถูไถเป็นขยี้ขยำจนสาวน้อยต้องแอ่นอก หลังตึง เพื่อให้มือหนาได้เคล้นเคล้าถนัดถนี่
“มาร์คัส... โอ้...”
ความร้อนผ่าววิ่งวนอยู่ที่หน้าท้องไม่หยุด มันเสียวซ่านวาบหวามจนร่างกายรวดร้าว ยิ่งยามที่ศีรษะดกดำได้รูปของมาร์คัสก้มต่ำลงมาครอบครองยอดทรวงสีชมพูระเรื่อด้วยแล้ว ร่างบางก็ยิ่งสะท้าน รู้สึกว่าร้อนผ่าวไปทั่วทั้งร่าง เลือดสาวร้อนฉ่าจนน่าตกใจ
“ได้โปรด... มาร์สคะ ยิหวาต้องการคุณ... ได้โปรด...”
เสียงร่ำร้อง คร่ำครวญให้เขาเติมเต็มเข้ามาภายในกายของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งก็ไม่ใช่คนอื่นไกล มันคือหล่อนเอง... ผู้หญ
