หลังจากนั้นประมาณสิบนาที การสัมภาษณ์เรื่องราวต่าง ๆ ก็จบสิ้นลง ซอลเลือกที่จะลุกออกจากตรงนั้นแบบไม่รอใครรวมทั้งผู้จัดการด้วย เพราะเธอกลัวว่าขืนอยู่นานกว่านี้ตัวเองคงได้หาเรื่องต่อยพระเอกแสนดีของทุกคนแน่
“น้องซอลครับ! น้องซอล!!”
แต่หลังจากที่เธอเดินออกมาคนที่ไม่อยากเจอหน้ามากที่สุดกลับเดินตาม ก่อนที่อีกฝ่ายจะดึงมือของเธอให้ตามไปมุมกำแพง
“มีอะไรคะ? “
“ทำไมไม่รอพี่ครับ...เฮ้อ~ รู้ไหมตั้งแต่ได้ยินว่าซอลป่วยพี่เป็นห่วงมากแค่ไหน อยากไปเยี่ยม อยากไปกอด อยากไปให้กำลังใจแต่ก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน”
ไม่เพียงแค่พูดแต่คนตัวโตยังใช้แขนโอบรอบเอวเธอ ก่อนจะใช้คางซบอย่างออดอ้อนแบบที่เขาชอบทำเวลาที่อยู่กับเธอสองคนความจริง ความสัมพันธ์ของเขากับเธอเป็นความลับและปกติเขาไม่ค่อยทำแบบนี้ในสถานที่สาธารณะหรอกนะแต่เพราะหญิงสาวตรงหน้าที่กำลังคบหาดูใจกันแบบลับ ๆ มีท่าทางห่างเหินเขาถึงต้องง้อเธอแบบนี้
ซอลได้แต่กำมือเ
