Chapter 76
“พี่วี” มณีมุกดาปากคอสั่น ความเฉยเมยเสมอต้นเสมอปลายของเขาทำให้เธอเจ็บแปลบในอก นึกว่าจะดีแล้วเชียว สุดท้ายเขาก็ยังคงรักแต่มณีเนตร เห็นมณีเนตรดีกว่าเสมอ
ถ้าเขาถูกเลื่อนนัดก็น่าจะโทร. ไปชวนเธอมากินข้าวด้วยกัน ไม่ใช่น้องสาวของเธอแบบนั้น
มณีมุกดาคิดว่าจะงอนให้เขามาง้อ ที่ร้านอาหารวันนั้นเธอเดินหนีออกมา เขาก็ไม่เคยมาง้ออะไรเธอ
เขายังทำตัวปกติ เธอเย็นชาไม่พูดไม่คุยเขาเองก็ไม่คุยเช่นกัน เขาทำประหนึ่งว่าเธอไม่ได้อยู่ในสายตา
คนที่ทนความอึดอัดไม่ไหว จำต้องเป็นฝ่ายเอ่ยออกมาก่อน
“พี่วีจะให้เราอยู่กันไปแบบนี้เหรอคะ”
“แบบไหน”
“ไม่พูดไม่คุย ไม่ปรับความเข้าใจกันไงคะ”
“แล้วใครเริ่มก่อน”
“พี่วีจะหาว่ามุกดาผิดเหรอคะ”
“แล้วคิดว่าพี่ผิดงั้นสิ”
ใช่ เขาผิดเต็ม ๆ แต่เขาไม่คิดว่าเขาผิด
“ใช่ค่ะ”
“พี่ผิดอะไร”
“พี่ไปกินข้าวกับยายเนตร”
“กินข้าวกับมณีเนตรผิดยังไง”
“ก็พี่กับยายเนตรเป็นพี่เขยก
