Chapter 77
แม้รสชาติอาจจะสู้น้องสาวไม่ได้ แต่เธอก็ตั้งใจทำมากๆ
“นี่ของพี่มุกดาค่ะ เกี้ยวกุ้งกำลังร้อนๆ เลยนะคะ” มณีเนตรตักเกี้ยวกุ้งให้พี่สาวที่ยังยืนอึ้งเหมือนรูปปั้นอยู่
“วะ! ว้าย!” มณีเนตรร้องเสียงหลงเมื่อเกี้ยวกุ้งร้อน ๆ ลวกมือเข้าให้
เพล้ง!!! เสียงจานแตกพร้อมกับเสียงร้องของมณีเนตร
“เธอทำอะไรของเธอ” คนที่ก้มหน้ากินเกี้ยวกุ้งไม่ได้สนใจอะไร เงยหน้าขึ้นมามอง ก่อนที่จะรีบเข้าไปประคองมณีเนตรเอาไว้
“โอ๊ย! พี่วีเนตรเจ็บจังค่ะ พี่มุกดาเทเกี้ยวกุ้งร้อน ๆ ใส่มือของเนตรค่ะ”
“ก็เธอตั้งใจจะเทใส่ฉันก่อน”
“หยุดสักที” กวีวัธน์ตวาด
“พี่วี!”
“เดี๋ยวพี่จะพาไปหาหมอ” เขาประคองร่างของมณีเนตรผ่านหน้าไป
เจ็บปวดรวดร้าวไปหมดทั้งหัวใจ เธอก็โดนเกี้ยวกุ้งร้อน ๆ ลวกมือแต่เขาไม่เคยคิดจะใส่ใจ
มณีมุกดาไม่รู้ว่าเธอเจ็บปวดอะไรมากกว่าระหว่างมือกับหัวใจของตัวเองในตอนนี้
“ไม่ให้ไป” เพราะมณีเนตรหันมาลอยหน้าลอ
