ร่างสูงใหญ่ทิ้งคำพุดให้คิดก่อนก้าวพ้นจากประตูเหล็กกล้าที่ปิดลงโดยอัตโนมัติเหลือไว้แต่เพียงร่างแน่งน้อยที่ค่อย ๆ ก้มลงเก็บเสื้อสูทผ้าไหมบนพื้นเพื่อรับรู้กลิ่นไอที่แสนคุ้นเคยของบุรุษซึ่งจากไปแล้ว
ไม่บอกก็รู้ว่าแดเนียลกำลังโกรธจัด ทว่าหญิงสาวก็ไม่นึกโทษตัวเองในเมื่อเขาก็ยังคิดหลอกใช้ ออโซลย่า เป็นเครื่องมือสืบสาวไปถึงตัวการใหญ่ของไซออนเนต ถึงเขาไม่คาดคั้นหากตอนนี้ก็สายไปที่เธอซึ่งเป็นคนนอกจะไปปรักปรำญาติสนิทในตระกูลไพรซ์ว่าเป็นผู้ชักใยเบื้องหลังองค์กรมืดก็คงไม่มีน้ำหนักมากพอ
อลินทิรากวาดสายตาไปรอบห้องแคบ ๆ ที่ไม่มีหน้าต่างและช่างเปล่าว่างคล้ายที่คุมขังนักโทษอุกฉกรรจ์ หญิงสาวเอนร่างลงบนที่นอนอย่างอ่อนล้าก่อนใช้หลังมือเช็ดรอยเลือดกรังบนมุมปาก เธอดึงเสื้อสูทตัวนั้นขึ้นมาคลุมร่างและหลับตาเพื่อคิดถึงใบหน้าคร้ามเข้มในยามที่เขาแย้มยิ้ม
แดเนียล ไพรซ์
ไม่ว่าจะอย่างไรเธอก็คงลืมเขาไม่ได้ชั่วชีวิต
จ
