อึ้บ! น้ำใสร้องออกมาเบาๆ เมื่อเขาแทรกซึมแท่งเนื้อขนาดใหญ่ของตนหายเข้าสู่โพรงสาวไปอย่างสมบูรณ์ ในที่สุด!...เอ็ดเวิร์ดผินหน้าหนีอย่างเนียนๆ เมื่อตัวเขาเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะหลั่งน้ำตาออกมาเมื่อเธอยินยอมให้เขาทำแบบนี้ในที่สุด เขาเพ้อรำพึนรำพันคิดถึงเธอมานานนับปีในที่สุดเขาก็เจอเธอ ถ้าเขารู้ว่าผู้หวังดีคนนั้นเป็นใครเขาสาบานเลยว่าถ้าได้เจอเขาจะตอบแทนบุญคุณอันใหญ่หลวงนี้ให้ได้อย่างเหลือคณานับ...
พึ่บ พับ พึ่บ พั่บ สะโพกสอบขยับทันที เพราะเธอพร้อมสำหรับเขามานานแล้ว น้ำใสที่พึ่งพักหายใจได้ไม่ถึงนาทีก็ต้องสั่นสะท้านไปกับจังหวะกระแทกของแก่นเนื้อในโพรงสาวที่เธอก็ตอดรัดเขาไม่น้อยเช่นกัน
“สะ...เสียวมากที่รัก...คุณโอเคมั้ย” เอ็ดเวิร์ดไม่วายถามเธอด้วยความเป็นห่วง เขาอยากให้เธอมีความสุขร่วมไปกับเขา
“ค่ะ..” น้ำใสตอบรับสั้นๆ สองแขนโอบรัดร่างกำยำเหนือตนไว้แน่น ยามที่เขากระแทกเข้าๆออกจนร่างเธอขยับขึ้นลงอย่า
