คร่อกกกก นอกจากมื้อเมื่อวานแล้วเขาก็ไม่ได้กินอะไรอีกเลยนอกจากน้ำเปล่าสองขวดที่มาขอน้ำใส พึ่บ! ควัก!!! อื้มมม!! อร่อยมากๆ โจ๊กใส่ใข่ ชู่วววว เอ็ดเวิร์ดเป่าให้ความร้อนลดลงหน่อยและเขาก็เอาเข้าปากทันทีในคำที่สอง คำที่สาม และคำต่อๆมา เกร็ก!!! แต่แล้วช้อนก็กระทบกับชามเปล่า “หมดแล้วเหรอเนี่ย!...ยังไม่อิ่มเลย” เอ็ดเวิร์ดบ่นเปาะแปะ พรึ่บ! เขาก็ลุกขึ้นถือชามเข้าไปในครัว ปึก! เปิดฝาหม้อที่ยังวางอยู่บนเตา ในหม้อมีข้าวเหลือไม่ถึงครึ่งกับที่ตักใส่ชามไป แต่ด้วยที่เขายังไม่พอและยังกินไม่อิ่มเขาจึงกวาดโจ๊กในหม้อที่เหลือใส่ชามที่ถือมาจนหมด และเขาก็เดินถือมากลับมานั่งกินต่อที่เดิม อร้ายยยย!!! เสียงร้องดังออกมาอย่างตกใจ ทำให้เอ็ดเวิร์ดลุกพรวดพราดตามสัญชาติญาณ และเข้าเอาตัวไปเป็นโล่พิทักษ์น้ำใสอย่างรวดเร็ว “เกิดอะไรขึ้น” เอ็ดเวิร์ดยังไม่รู้ตัว แววตาเขาเข้มขึ้นกวาดมองหาสิ่งผิดปกติหรือศัตรู น้ำใสยืนเท้าสะเ