หลังจากที่ค่ำคืนอันแสนสุขจบลงไป หญิงสาวก็เลือกที่จะหนีหน้าชายหนุ่มไปอีกครั้ง เธอปล่อยให้เขานอนหลับอยู่ที่ห้องของเธอ ในขณะที่เธอไปหาบิดามารดาที่บ้านของเธอ
“หวัดดีค่ะ” นาร่าพนมมือไหว้ทักทายบิดามารดา
“อ้าวมาแต่เช้าเลยลูก” นายสมควรเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี เขารู้สึกมีความสุขเหลือเกินที่ได้เจอบุตรสาวคนโตเช่นนี้
“หนูก็มาเรื่อยๆค่ะ เผื่อพ่อกับแม่จะเปลี่ยนใจ” นาร่ากล่าวด้วยท่าทางขี้อ้อนซึ่งเป็นสาเหตุให้ชายหนุ่มเรียกเธอว่าลูกแมวขี้อ้อนนั่นเอง
“มากินข้าวกับพ่อกับแม่ก่อน” นางถวิลเอ่ยด้วยอาการตื่นเต้นดีใจเป็นที่สุด นาร่ารีบนั่งลงที่แคร่หน้าบ้านกับบิดามารดาของเธอทันที หญิงสาวร่วมรับประทานอาหารกับท่านอย่างมีความสุข
“เป็นไงบ้างลูก ทานอาหารไทยได้มั้ย” นายสมควรถามเพราะหญิงสาวเติบโตที่เยอรมัน เธออาจจะไม่ชินกับรสชาดเผ็ดของอาหารไทย
“สบายมากค่ะพ่อ อยู่ที่นู่นมัมกับแด๊ดก็สั่งอาหารไทยมาให้ทานบ่อยๆ” นาร่ารู้สึก
