14
ห้างสรรพสินค้า
ผมทำงานต่อสักพักก็พาพอใจขับรถเข้าเมือง ถ้านานกว่านี้ผมได้จับเด็กกดคาห้องทำงานแน่ แต่ระหว่างทางผมก็แทบทนไม่ไหวก็เด็กมันอ่อย! แต่ก็ห้ามใจไว้ได้จนพามาถึงจุดหมาย
"อยากกินอะไร" ผมถามคนตัวเล็กข้างๆ ขณะเดินไปที่โซนร้านอาหาร
"อะไรก็ได้ค่ะ พอใจกินได้หมด" คนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นตอบยิ้มหวาน ทำไมทำตัวน่ารักแบบนี้นะ
"โอเค งั้นร้านนี้แล้วกัน" ว่าแล้วผมก็จูงมือเล็กเดินเข้าไปร้านอาหารหรูตรงหน้า หาที่นั่งมุมที่เป็นส่วนตัวที่สุดก่อนที่จะสั่งอาหาร
พอใจ
"พ่อเลี้ยงภูผา ใช่พ่อเลี้ยงจริงๆ ด้วย" พอฉันนั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามพี่ภู ก็มีผู้หญิงจัดว่าสวยคนหนึ่งเดินมาเรียกพ่อเลี้ยงภูผาด้วยท่าทีที่สนิทสนม ใคร???
"อ้าวคุณพราว" พี่ภูผาเงยหน้าจากเมนูอาหารขึ้นมองตามเสียงเรียก ฉีกยิ้มกว้างเมื่อเห็นว่าเป็นใคร
"มาทำอะไรคะ พราวว่าจะเข้าไปหาที่ไร่อยู่พอดี" ยัยแพรวพราวจีบปากจีบคอพูด นางดูไม่ออกหรอว่ามากิน
