20
"อึกๆ" ฉันร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างห้ามไม่อยู่จนได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิด
"เป็นไร ร้องไห้หรอ" เสียงของคนตัวโตถามขึ้น
"ไม่ได้ร้อง" ฉันตอบด้วยเสียงที่เป็นปกติที่สุด แล้วมุดหัวเข้าใต้ผ้าห่มผืนหนา
"ไม่ต้องมาโกหก เห็นๆ อยู่ว่าร้อง ลุกขึ้น" พี่ภูบอกเสียงเรียบ กระตุกผ้าห่มสองสามทีให้ฉันลุกขึ้น
"ไม่ พี่ภูอย่างดึง พอใจโป้อยู่นะ" ฉันดึงผ้าห่มคืน บอกทั้งที่หน้ายังอยู่ใต้ผ้าห่ม
"จะอายทำไม ฉันเห็นหมดแล้วมั้ย ลุกขึ้น!" เขาไม่ยอมปล่อยผ้าห่ม พยายามดึงทึ้ง
"...." ฉันเงียบไม่ตอบ นอนทับผ้าห่มไว้ฟุบหน้ากับหมอนใบโต เพื่อซ่อนน้ำตา
"เป็นไร ร้องไห้ทำไม ฮึ" พี่ภูค่อยๆ มุดเข้าใต้ผ้าห่ม กระซิบทางเสียงนุ่มทุ้ม ทีแบบนี้ล่ะทำเป็นพูดเพราะก่อนหน้านี้ไม่เห็นสนใจฉันเลย
"อึกๆ ฮืออ พอใจงี่เง่า อึก! พอใจไม่อยากให้พี่ภูไปทำงาน อึกๆ ไม่อยากให้พี่รบพาไปซื้อของ ฮือออ" ฉันทั้งพูดทั้งร้องไห้ ไม่ยอมเงยหน้าขึ้นจากหมอน
