12
"พ่อเลี้ยงครับ! พ่อเลี้ยงภูผา" ก่อนที่ฉันจะกลับไปนั่งกินข้าวกับพี่ภูผาเสียงเรียกของคนงานก็ดังมาแต่หน้าบ้าน
"มีอะไร" คนตัวโตหันควับไปมองต้นเสียงถามเสียงเรียบ
"ไปดูเองเถอะครับพ่อเลี้ยง" คนงานบอกอย่างร้อนรนเหมือนเกิดเรื่องใหญ่
"ไปสิ" พี่ภูผาพยักหน้าแล้วเดินนำคนงานออกจากบ้านไปโดนไม่สนใจไยดีฉัน
ฉันได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างอย่างน้อยใจ พึ่งง้อฉันเมื่อกี้เหมือนจะดีแต่ตอนนี้ไม่สนใจฉันซะแล้ว ลืมฉันแล้วน่ะสิ
20.00น.
ฉันรอไอ้พ่อเลี้ยงใจร้ายนั่นทั้งวันแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าเขาจะกลับมา หรือส่งคนมาบอก โทรบอกสักนิด เขาหายไปทั้งวัน ฉันนั่งรอเขาจนถึงสองทุ่มจึงลุกไปอาบน้ำอยู่นี่ยิ่งอากาศเย็นมากอยู่ด้วย
ก๊อกๆ
"เปิดประตูหน่อยพอใจ" เสียงเคาะประตูพร้อมกับเสียงเรียกให้เปิดประตูดังขึ้นขณะฉันกำลังนอนพลิกซ้ายพลิกขวารอพ่อเลี้ยงใจร้าย ฉันรีบดีดตัวลุกขึ้นเดินไปที่ประตูแต่ก็ฉุกคิดว่าเขาปล่อยให้ฉันรอ เล่นตัวห
