หลายปีต่อมา
เราตัดสินใจมีเด็กๆ ไว้เป็นเพื่อนยามเหงาสองคนจากนั้นก็ทำการปิดอู่ทันทีเพราะฉันกับพี่คิวคิดไว้แล้วว่าจะให้เขามีพี่น้องไว้คอยปรึกษากัน
คนพี่ชื่อใต้หล้าคนน้องชื่อไต้ฝุ่น เป็นชื่อที่พี่คิวตั้งให้เขาทั้งคู่ เรามีลูกชายทั้งสองคนขณะที่ใบชากับพี่ฮ่องเต้นั้นมีลูกชายหนึ่งกับลูกสาวอีกคน คนโตชื่อน้องฮัทแก่กว่าใต้หล้าหนึ่งปี
“คุณแม่!!”
เสียงของใต้หล้าดังขึ้นมาแต่ไกล เขาจุงมือน้องชายฝาแฝดเดินเข้ามาด้วยแต่ใบหน้าบิดเบี้ยวเหมือนกำลังจะร้องไห้
“น้องเป็นอะไรคับ”
“ฮือ~”
ทันทีที่ฉันย่อตัวไปถามลูกชายเขาก็ปล่อยเสียงร้องไห้โฮทันที ก่อนจะโผตัวเข้ามากอดฉันราวกับอัดอั้นตันใจ
“ฝุ่นจะแย่งรถของใต้ ก็เลยล้มเอง” ลูกกชายวัยห้าขวบอธิบายเมื่อฉันหันไปมองเขาเพื่อต้องการเหตุผล
“ฝุ่นล้มเองเพราะซนใช่ไหมครับ” ฉันดันตัวลุกชายออกอย่างเบามือแล้วถามเขาด้วยความเป็นห่วง “เจ็บตรงไหนไหมเอ่ย”
“ตงนี้~ ฮึก” เขาตอบเสียง
