Special 3
ฉันหัวเราะใส่พี่คิวอย่างนึกตลก คนที่เคยเก่งเรื่องอย่างว่าพอโดนแกล้งถึงกับหน้าเสีย จนฉันต้องยอมหยุดแกล้งแต่โดยดี
“เตยล้อเล่น”
“เดี๋ยวเถอะ ร้องจริงนะ” พี่คิวทำหน้าเครียดแต่มือก็อยู่สุขลูบไล้ไปกายผิวกายของฉันทั่วร่างจนขนอ่อนๆของฉันมันลุกชันจากสัมผัสนั้น
ฉันก็แกล้งเขาไปไม่จริงจัง ทั้งที่จริงสำหรับฉันแล้วพี่คิวคือที่สุด เพราะเขาคือคนแรกและคนเดียวของฉันไม่คิดอยากมีใครมาแทนที่อีกแล้ว
“อื้อ!”
ฝ่ามือเย็นเฉียบของเขาลูบลงที่ต้นขาขยับมาที่ขาอ่อน ก่อนจะค่อยๆขยับมาที่กลีบดอกไม้สีระเรื่อและใช้ปลายนิ้วนั้นลากผ่านเพื่อแหวกเข้าหารอยแยกที่ผลิแย้ม
“แกล้งกันดีนัก” ขาทำเสียงแข็งแทรกนิ้วเข้าไปในช่องทางรักที่เริ่มมีน้ำหวานระบายออกมาจากการถูกสัมผัสที่ปลุกเร้า
หัวใจของฉันวาบหวาม ถึงแม้จะเป็นคนที่คุ้นเคยแต่มันไม่เคยชินกับการถูกลุกล้ำตรงส่วนนั้นเลยสักนิด เหมือนมันคือการเริ่มใหม่ ราวกับเป็นครั้งแรก
