@บ้านอดิเทพ
รถของศุภเสกข์ขับเข้ามาจอดบริเวณหน้าบ้านอดิเทพในช่วงเวลาเกือบหกโมงเย็น ทุกคนไม่ได้รู้สึกแปลกใจเพราะรู้ดีว่าเป็นรถของชายหนุ่ม แต่เมื่อบุษบันก้าวลงจากรถกลับสร้างความตื่นเต้นดีใจให้กับพ่อบ้านแม่บ้านที่ออกมารับแขก หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างและวิ่งเข้าไปสวมกอดป้าดวงด้วยความคิดถึง
"คุณหนูขา... คุณหนูจริงๆ ด้วย ป้าก็นึกว่าคุณเสกข์มาเยี่ยมคุณบงกช ที่ไหนได้มาส่งคุณหนูนี่เอง แล้วไปเจอกันได้ยังไงคะเนี่ย" นางคลายอ้อมแขนออกจากเอวบางของบุษบันและหันไปพูดกับศุภเสกข์ ไม่ทันที่ชายหนุ่มจะได้ตอบอะไรสโรชาก็ขับรถเข้ามาจอดภายในบริเวณบ้าน หล่อนเปิดประตูลงจากรถแล้วเห็นบุษบันทว่ากลับยังคงมีสีหน้าเรียบเฉยเพราะรู้ดีอยู่แล้วว่าน้องสาวจะเดินทางกลับมา ทว่ากลับฉีกยิ้มกว้างด้วยความดีใจที่เห็นศุภเสกข์ยืนอยู่ด้วย
"พี่หอม สวัสดีค่ะ บัวคิดถึงพี่หอมนะคะ"
"อืม กลับมาแล้วก็เข้าบ้านไปพักผ่อนสิ" บุษบันยิ้มทักทายพี่สาวด้วยค
