01.36 AM.
"ตกลงเอาไง?"
ผมมองไอ้ลักษณ์ขณะที่เรากำลังยืนจ้องหน้ากันที่หลังร้านหลังเคลียร์เรื่องภายในร้านเสร็จ ไอ้ลักษณ์หันมองไปที่ม้านั่งเยื้องๆจากที่เรานั่งอยู่ก่อนหันมองผม
"กูคิดว่าตอนนี้น้องกูคงอยากอยู่กับมึงมากกว่ากู"
"จะดีเหรอ?"
"กูไว้ใจมึง ไม่งั้นเดี๋ยวกูไปถามน้อง"
ไอ้ลักษณ์สบตาผมนิ่งขณะที่ผมก็ทำได้แค่ผ่อนลมหายใจไม่ได้อะไรที่มันเลือกที่จะฝากน้องไว้กับผมในคืนนี้เพราะมันไว้ใจผมมากต่างจากเอวา รายนั้นไม่ยอมพูดไม่ยอมจาตั้งแต่ผมพาลงจากชั้นสอง
"เอวา"
"อือ?"
ผมหันมองไอ้ลักษณ์ที่เดินไปนั่งยองๆลงตรงหน้าน้องตัวเองพร้อมลูบหัวอย่างปลอบประโลมซึ่งมันเป็นภาพที่หาได้ยากมากนอกจากเวลาไอ้ลักษณ์มันจะโอ๋น้องจริงๆ
"อยากให้พี่รึไอ้เดย์มันไปส่ง?"
"วา..." น้องเงยหน้ามองผมสลับกับไอ้ลักษณ์ก่อนตอบพี่ตัวเองเสียงเบา "วาโอเคให้พี่เดย์ไปส่งก็ได้"
"แล้วจะอยู่คนเดียวได้ไหม?"
"ได้สิโถ่พี่เรื่องแค่นี้เองว่าโ
