"อื้มมม.. ถ้าให้รอก็จะรอ"
คำตอบของผู้ที่ร้องขอ ทำให้คนที่มองอยู่ไหวไหล่แบบขอไปที เธอไม่ควรหวั่นไหวหรือรู้สึกอะไรกับคำพูดเพียงเท่านี้ คำพูดของผู้ชายคนนี้ไม่ควรเข้ามามีอิทธิพลหรือส่งผลอะไรในชีวิตของเธอ
"ป้าวีคะ.. หยีตักปลาให้ค่ะ.."
"...ส่วนอันนี้ของคนท้อง มีประโยชน์ทั้งนั้น ต้องบำรุงเยอะๆจ๊ะ.."
"...ส่วนชิ้นนี้ของว่าที่คุณพ่อมือใหม่ ต้องบำรุงไม่ต่างกัน จะได้เก็บแรงไว้เลี้ยงลูก ดูแลเมียค่ะ.."
"...ส่วนนี่ของพี่ปอนด์ค่ะ ทานข้าวบ้าง ทานเหล้าเยอะไปแล้วนะคะ"
เจ้าของชื่อคลี่ยิ้มออกมา ก่อนที่เธอจะตักอาหารอีกครั้ง จากนั้นก็วางลงจานของตัวเอง ยิ่งทันทีที่เธอทำแบบนั้น ความเงียบก็ยิ่งเข้าปกคลุมบรรยากาศภายในโต๊ะอาหาร เพราะต่างก็เห็นๆเหมือนๆกัน ว่าเธอตั้งใจจะละเว้นอีกคนอย่างจงใจ
.
.
.
เสียงพูดคุย หัวเราะถูกอกถูกใจ ดังออกจากคนที่อยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา ยาหยียกสมาร์ทโฟนไว้แนบหู ใบหน้าหวานคลี่
