มือบางขยับห่าง เพื่อให้หลุดพ้นจากการเกาะกุมของอีกคน เขาเหลือบตามามองที่เธอเล็กน้อย แต่ก็ยอมปล่อยแต่โดยดี เธอยอมเดินมาทิ้งกายลงที่โต๊ะอาหาร ซึ่งปกติ เธอไม่ค่อยได้มานั่งทานที่ตรงนี้สักเท่าไหร่ ก็อย่างที่บอก ว่าเธอทานแต่อาหารง่ายๆ ข้าวแค่กล่องเดียว เธอจึงเลือกที่จะถือไปนั่งทานที่โซฟาแบบสบายๆ
ยาหยีกวาดสายตาไปทั่วโต๊ะอาหาร มีบางอย่างที่เธอชอบทาน และเธอก็ไม่คิดไม่ฝัน ว่าเขาจะตักเมนูนั้น มาวางที่จานของเธอ
"ไอ้คีมันบอกว่าหยีชอบทาน"
ปากอิ่มเม้มเข้าหากันทันทีที่เธอได้ยินแบบนั้น มันเป็นการบ่งบอกชัดเจนเลยว่า พี่ชายของเธอเลือกที่จะเปิดทาง เหมือนอย่างเมื่อวานที่เขาบอกเธอ
'ยอมคุยกับมันดีๆเถอะหยี อย่างน้อยพี่ก็มั่นใจว่ามันมีดี แล้วถ้ามันไม่มีใจ เหมือนที่เธอเคยบอกพี่ มันไม่แสดงอาการขนาดนี้หรอก'
"จานนี้อร่อย กินเยอะๆนะหยี"
เป็นอีกครั้ง ที่เธอเหลือบตามองหน้าเขาใหม่ เขาแสดงออกถึงความใส่อกใส่ใจ ในขณะท
