เสวี่ยอีลืมตาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดองค์ชาย สาบเสื้อบางเบาเดินลายอินทรีย์หลุดลุ่ยเผยแผงอกอุ่นกำยำ แผ่นอกอันคุ้ยเคยมอบความใคร่ มอบไอรักให้นางเสมอมา
อี้หลงคือรักแรกของเสวี่ยอี
รักแบบปักใจหลงใหลเทิดทูนบูชา
รักบางประเภทคือรักแทบบ้าแทรกซึมลึกลงถึงจิตวิญญาณ
เพียงองค์ชายประสงค์สิ่งใด แม้พระองค์ยังไม่ทันเอ่ยปาก เสวี่ยอีจะหามาให้แทบไม่ต้องร้องขอ
มือเรียวงามไล้ไปบนแผงอกแกร่งแน่น รสรักรสสวาทคาวกามที่องค์ชายมอบให้ยังตราตรึงในห้วงอารมณ์ของหญิงสาว
รักและใคร่มิอาจแยกจากจึงมักเขียนชิดติดกันเป็นรักใคร่ เช่นเดียวกับความรู้สึกของเสวี่ยอีต่อองค์ชายสี่
มือใหญ่จับมือเรียวยาวขึ้นมาจุมพิต เพียงรอยจุมพิตบนปลายนิ้วมอบความซ่านสยิวแล่นเข้าสู่ร่างกายเสวี่ยอี สัมผัสของเขาตราตรึงร้อนแรงยิ่งกว่าสิ่งใด สัมผัสของสองบุรุษสกุลเจิ้นนับว่าธรรมดานักหากเปรียบเทียบกับขององค์ชาย
เสวี่ยอีมิได้เรียกสัมพันธ์ทางกายกับเจิ้นหยวนแล
