EP.3✓ดิ้นรน (ป้อน..จากปาก💋]
1037 คำ
ใต้ตึกคณะบริหาร
"สวัสดีค่ะ" นิวเยียร์ตัดสินใจเดินทางมาเพียงลำพัง ทันทีที่กล่าวทัก ทุกคนก็แน่นิ่ง
"เฮ้ยน้อง!" ห้าพูดเสียงดัง "เรียนที่นี่เหรอ"
"ใช่ค่ะ หนูเพิ่งเข้ามาเรียนเป็นเด็กปีหนึ่ง"
"บังเอิญจังเลยนะเนี่ย วันนี้คงไม่ได้รับจ้างมาด่าใครแถวนี้ใช่ไหม ฮ่าๆ"
"หนูจะมาขอโทษเฮียพยัคฆ์อีกครั้ง อยากให้รู้ว่าที่ทำมันเป็นงานที่คนอื่นจ้าง หวังว่าจะไม่โกรธเคืองหรือเคียดแค้นนะคะ ขอบคุณค่ะ"
ไม่รีรอให้อีกฝ่ายตอบกลับ สายตากดดันของพยัคฆ์ที่จ้องเขม็ง ทำให้สาวน้อยใจสั่นตื่นกลัว พูดจบยกมือไหว้วิ่งออกไปทันที
"ใคร?" ลิ้นจี่ถามห้า
"เมื่อสัปดาห์ก่อนเจอที่คลับ ด่าไอ้พยัคฆ์แถมตบเข้าเต็มแรงหนึ่งดอก"
"เชี่ยยย"
"ได้ยินว่ารับจ้างพิเศษด่าแฟนเก่าทั่วราชอาณาจักรอะไรสักอย่างนี่แหละ ตลกดี"
ลิ้นจี่ สาวคนเดียวในกลุ่ม สนิทกับพยัคฆ์ และ ห้าตั้งแต่เข้าเรียนปีหนึ่งที่นี่ รูปร่างดีหน้าตาสวย เป็นผู้หญิงพูดน้อยไม่สนใจโลก
"มีเงินเรียนที่นี่ด้วยเหรอวะ" พยัคฆ์กล่าว "ถ้าถึงขนาดรับจ้างทำเรื่องบ้าบอเพื่อเงิน คงไม่ใช่ลูกผู้ดีมีฐานะอะไรมากหรอก"
"ปีนี้มหาวิทยาลัยเราปรับเปลี่ยนใหม่ ให้ทุนเข้ามาได้ด้วย ไม่พวกเรียนเก่ง ก็พวกกีฬาเด่น"
"แปลว่าเราจะต้องใช้ชีวิตปะปนกับพวกชนชั้นล่างสินะ เหอะ"
"มึงนี่ขี้เยียดฉิบหาย ฮ่าๆ"
"กูพูดความจริงนี่หว่า ที่นี่ส่วนมากก็เป็นคนรวยพวกมีเงินทั้งนั้น เป็นมหาวิทยาลัยเอกชนที่ค่าเทอมหลายแสนบาท แต่ต้องมาหายใจแย่งอากาศกับพวกคนจนเยอะแยะ"
ห้าพยักหน้าเห็นด้วยรวมถึงลิ้นจี่
"แต่น่ารักดีโดนใจ หุ่นอย่างเอ็กซ์ วิ่งทีนมกระเพื่อม เอวก็คอดน่าตอกสุดๆ" ห้าพูดจริงจัง
"กูจอง" พยัคฆ์รีบตอบโต้กลับ
"มึงกับกูเจอเด็กนั่นพร้อมกัน จะจองได้ไง!"
"กูเยี่ยวจองไว้แล้ว"
"คนหรือหมาไอ้สัด เยี่ยวรดที่ ฮ่าๆ"
แน่นอนว่าคำพูดพยัคฆ์ถือเป็นเด็ดขาด เนื่องจากสันดานที่ไม่ยอมใคร ห้าซึ่งเป็นเพื่อนสนิทรู้ดี ลิ้นจี่ที่นั่งข้างพูดแทรก "ไม่ใช่สเปกแกนี่..แกชอบผู้หญิงแซ่บมีประสบการณ์ แต่เด็กนั่นดูอ่อนต่อโลกชะมัด"
"ช่วงนี้เบื่อๆ ลองอะไรแปลกๆ บ้างก็ไม่เห็นเป็นไร น่าสนุกดีออก หึ" พยัคฆ์คว้าน้ำอัดลมกระดกดื่มพร้อมกระตุกยิ้มมุมปาก ราวกับเขากำลังเจอเรื่องสนุกสนานที่ทำให้ชีวิตมีสีสัน
คณะศิลป์ภาษา
ห้องเรียน
"สรุปว่า.." บัวถามนิวเยียร์ที่เพิ่งวางสายโทรศัพท์จากแป้งผู้ที่ว่าจ้าง "หน้ามึงสิ้นหวังนะ"
"เฮ้อ~ไม่ใช่แฟนเก่าจริงด้วย เป็นแค่คู่นอน"
"แล้วมึงทั้งด่าทั้งตบเขาเนี่ยนะ!"
"คนไม่รู้ย่อมไม่ผิด แป้งมันก็น่าจะรู้อยู่แล้วปกติกูรับด่าแค่แฟนเก่า ไม่ใช่ด่าใครมั่วซั่ว"
"แต่มึงก็ขอโทษแล้วไง"
"ก็หวังว่าเขาจะให้อภัยนะ"
ใบหน้าสวยห่อเหี่ยว เหมือนโชคชะตาฟ้าลิขิตจะกลั่นแกล้ง ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีเวลามานั่งใส่ใจ เนื่องจากชีวิตยังต้องดิ้นรน
เลิกเรียน
นิวเยียร์โบกมือลาเพื่อนขึ้นรถเมล์ เดินทางไปช่วยพี่สาวขายขนมตามบูทจัดงาน หลังจากนั้นตอนเย็นก็รีบกลับหอพัก อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ารับงานพาร์ตไทม์ เป็นพนักงานเสิร์ฟอาหารในคลับ
คลับ AOA
สถานย่านบันเทิงกลางเมือง แหล่งมั่วสุมของนักศึกษามหาวิทยาลัยชื่อดัง เนื่องจากที่นี่หรูหรา แถมยังมีสาวสวยบริการ
เนื่องจากคนไม่พอ คลับจึงรับสมัครพนักงานเพิ่มโดยว่าจ้างระยะสั้น ทำงานครบสิบห้าวันรับเงินตามที่ตกลงในสัญญา นิวเยียร์คือหนึ่งในนั้น
"สับปะรดชีสมาเสิร์ฟแล้วค่ะ" สาวน้อยยกถาดสับปะรด ซึ่งเป็นผลไม้มีชีสวางด้านบนมาให้ แต่แล้วเมื่อเงยหน้าก็ต้องตกใจ "เฮียพยัคฆ์!"
"ขยันทำมาหากินจังเลยนะ นอกจากรับจ้างด่า ยังมาเป็นพนักงานเสิร์ฟ" พยัคฆ์แซว
"ค่ะ หนูขอตัวก่อนนะคะ"
"เดี๋ยว..ต้มยำถ้วยนี้ชาติมันจืด ไปเพิ่มมะนาวให้หน่อยได้ไหม"
"ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ"
ภายในโต๊ะมีเพื่อนอย่างห้านั่งตรงข้าม จ้องมองการกระทำพร้อมกระตุกยิ้มมุมปาก ไม่นานถ้วยต้มยำก็มาวางตรงหน้า พยัคฆ์รีบหยิบช้อนแล้วซดน้ำร้อนก่อนจะพูดเสียงเรียบ "สงสัยลิ้นเฮียจะมีปัญหา มันขาดรสเค็ม"
"ดะ เดี๋ยวหนูเอาไปเพิ่มน้ำปลาให้นะคะ"
"รีบหน่อยนะเฮียหิว"
"รอสักครู่ค่ะ"
ทว่า..เหมือนถูกกลั่นแกล้งเสียมากกว่า
ตัวเล็กยกหม้อต้มยำไปปรุงเพิ่มนับได้เกือบสิบครั้ง รสชาติอาหารก็ยังไม่ถูกปาก
เคว้ง
'อักกกก'
ขณะที่วางถ้วยต้มยำลง ก็ถูกคนเมาเดินเซกระทบไหล่จนล้มนั่งบนตัก เป็นจังหวะเดียวกับที่เฮียพยัคฆ์หยิบสับปะรดชีสขึ้นมากิน จึงหลุดมือร่วงใส่เสื้อราคาแพง
"หนูขอโทษนะคะ!" นิวเยียร์รีบยกมือไหว้
"ทำงานแย่แบบนี้คงต้องรีบผู้จัดการ รู้ไหมว่าเสื้อเฮียตัวนี้ราคากี่หมื่น.."
"มะ มันเป็นอุบัติเหตุนะคะ หนูไม่ได้ตั้งใจ!"
"ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะ คงต้องเรียกผู้จัดการ"
"ขอร้องละคะ หนูต้องทำงานให้ครบตามกำหนดสัญญาถึงจะได้รับเงิน ถ้าโดนไล่ออกตอนนี้ก็เหมือนเสียเวลาเปล่า งานก็หายาก"
บรรยากาศเริ่มอึมครึม นิวเยียร์ที่ลุกขึ้นโค้งคำนับเพื่อแสดงความรับผิดชอบ ชายหนุ่มวางแก้วเหล้าในมือลงพร้อมเอ่ยสั่ง
"นั่งบนตักแล้วป้อนสับปะรดชีส"
"ได้ค่ะ! สบายมากเลยแค่นี้เอง"
"ว่านอนสอนง่าย ค่อยคุยกันรู้เรื่องหน่อย"
"นี่ค่ะ"
สาวน้อยนั่งบนตักอย่างไม่ลังเล พร้อมกับจิ้มสับปะรดชีสขึ้นมาจ่อริมฝีปากของชายหนุ่ม แต่เขากับแน่นิ่งพร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์
น้ำเสียงเยือกเย็นพูดคล้ายกระซิบ
.
.
"ใช้ปากหนูคาบสับปะรดป้อนใส่ปากเฮีย แต่ถ้าอยากแลกลิ้นด้วย..ก็ได้นะ"
"!!!!"
- ผู้เขียน
