ฉันไม่เข้าใจเลยว่าแปงต้องการอะไรหรือว่าเขาไปรู้อะไรมา ถึงได้ตวาดถามแบบนี้ แต่จากความเจ็บปวดจากการโดนทิ้งไปแบบไม่ยอมฟังอะไรในครั้งนั้นทำให้ฉันไม่อยากได้ความช่วยเหลือจากเขา
“สามเดือนที่นายขาดการติดต่อไปมันเป็นเวลานานเหมือนกันนะแปง”
“…….”
“มาตอนนี้ฉันไม่รู้เลยว่านายต้องการอะไรทั้งที่เป็นฝ่ายบอกเลิกฉันก่อนแท้ๆ”
“สามเดือนมันนานมากจนเธอตัดสินใจหมั้นกับคนอื่นเลยสินะ” แปงขบกรามแน่นหลังพูดประโยคนี้จบ ฉันรู้แล้วว่าอะไรที่ทำให้เขาไม่พอใจ แต่ที่ไม่รู้คือความรู้สึกที่เคยมีให้กันมันยังหลงเหลืออยู่มากหรือน้อย
“ฉันมีสิทธิ์เริ่มต้นใหม่ไม่ใช่หรอแปง ทำไมต้องพูดเหมือนฉันหมั้นกับคนอื่นตอนที่ยังคบกับนายอยู่ทั้งที่เราเลิกกันไปแล้ว”
“หึ!! ใช่เธอมีสิทธิ์” ดูเหมือนเขาจะไม่เข้าใจในสิ่งที่ฉันพูดเลยจริงๆ
“ปล่อย ฉันจะกลับ” ไม่รู้ว่าพูดคำนี้ไปแล้วกี่ครั้งแต่ถึงตอนนี้ฉันก็ยังไม่ได้กลับเพราะอีกฝ่ายไม่ยอมปล่อย
