#วันต่อมา เวลา 15:40 น.
อุตส่าห์ตั้งใจจะไปลองชุดแต่งงานก็ตื่นเอาซะป่านนี้ เพราะแปงคนเดียวกว่าจะยอมปล่อยให้ฉันนอนเกือบจะเช้า
หันมามองหน้าคนที่กำลังหลับอยู่แล้งก็หมั่นไส้ อยากจะหยิกแรงๆ สักที ไม่รู้เมื่อคืนไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนถึงได้ทำจนเกือบเช้า
“แปงตื่น” ฉันให้นิ้วสะกิดที่แก้มเขาเบาๆ คนอะไรไม่รู้ขนาดนอนหลับยังดูดีไร้ที่ติ
“อื้อ~ อย่าเพิ่งกวน”
“ถ้าไม่ยอมตื่นฉันจะโทรบอกให้คนขับรถมารับกลับบ้าน”
เมื่อพูดคำนั้นออกไปจู่ๆ แปงก็ลืมตาขึ้นมาทันที แถมยังมองตาแข็งอีกต่างหาก “ตื่นก็ตื่น ไม่เห็นจะต้องขู่”
“อย่ามาทำตาแข็งใส่กันนะ” ฉันทำหน้าบึ้งเหมือนโกรธ จากแววตาที่แข็งกร้าวของแปงก็เปลี่ยนไปทันที
“วันนี้อยากไปไหนเป็นพิเศษหรือเปล่า?”
“ฉันอยากไปโรงพยาบาล”
“โรงพยาบาล? ไปทำไม หรือว่าเธอท้องแล้ว”
“นี่! จะบ้าหรอฉันไม่ได้ท้อง แค่มีคนที่อยากไปเยี่ยม”
“ใคร?” แปงขมวดคิ้วเข้มมอง เหมือนเขาจะลื
