นาราปรายตามองธารน้ำหวานที่ไหลย้อนออกมาเปื้อนหว่างขาก่อนจะดันร่างสูงออกห่าง แววตากลมสวยสั่นระริก เธอไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้ ไม่คิดว่าจะเห็นแก่ตัวได้ขนาดนี้
“พี่โคตรเห็นแก่ตัวเลยพี่ทาย”
“แล้วใครที่ดื้อกับพี่ก่อน” แว๊บหนึ่งที่มองหน้าสวยๆ เปื้อนน้ำตา มองตาแดงๆ ของเธอแล้วเขาเผลอใจสั่น
“แล้วคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงจะมาสั่งคนอื่นให้ทำทุกอย่างตามใจตัวเองอ่ะ”
“ทีแบบนี้มาบอกพี่สั่ง ครั้งหนึ่งเธอก็เคยทำทุกอย่างด้วยความเต็มใจไหมนา”
“ตอนนี้กับตอนนั้นมันไม่เหมือนกัน พี่รู้อยู่แก่ใจอย่ามาแกล้งทำเป็นไม่รู้เลย” เขาตั้งใจผลักเธอออกไปจากชีวิต ทำกับเธอขนาดนั้นมันยังไม่พออีกหรือไง
เธอไม่น่ารักผู้ชายเฮงซวยอย่างเขาเลย
“แน่ใจเหรอว่าไม่เกี่ยวกับคนอื่น”
“เลิกดึงคนอื่นเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้สักที พี่พูดอะไรไว้พี่ควรรับผิดชอบต่อคำพูดของตัวเองนะ”
“ถ้ายังรู้สึกดีต่อกัน ถ้าทุกความรู้สึกมันยังเหมือนเดิม
