ตอนที่ 2 ดีแต่ประชด
1052 คำ
ปล่อยให้อีกคนเดินกลับให้สาสมกับความเอาแต่ใจของเธอได้ไม่ทันไร ประกายตาของเพทายก็ลุกวาว เกือบผลุนผลันลงจากรถเข้าไปกระชากคนตัวเล็กให้กลับมาขึ้นรถอย่างเก่า แต่ติดที่ร่างบอบบางก้าวขึ้นรถไปกับใครบางคนซะก่อน คนหัวร้อนยังไม่ได้แก้ไขสถานการณ์อะไรทั้งนั้นรถหรูก็วิ่งห่างออกไป ทิ้งให้คนที่มองเห็นทุกอย่างทุบพวงมาลัยรถเพื่อระบายความหงุดหงิดออกมาแรงๆ
“แม่ง! ให้มันได้แบบนี้สิวะ” คิ้วดกเข้มขมวดเข้าหากันจากนั้นก็ไม่ลังเลที่จะขับรถตามไป
“…เฮียรามให้นากลับเองจริงๆ เหรอ เราไม่อยากเชื่อเลยนะว่าเฮียจะทำแบบนั้นจริงๆ” คิมพูดกับคนข้างๆ ด้วยรอยยิ้ม โชคดีจริงๆ ที่เขาอยากกลับตอนนี้จนได้ออกมาเจอนาราที่กำลังจะกลับบ้านพอดี
“เฮียไม่ว่างน่ะ”
“อย่างเฮียรามน่ะนะ เมื่อก่อนต่อให้เฮียจะไม่ว่างแค่ไหน สุดท้ายแล้วสำหรับน้องสาวคนเดียวเฮียก็พร้อมจะว่างอยู่แล้วหรือเปล่า” ที่จริงมันเป็นแบบนั้นมาโดย ใครๆ ก็รู้ว่าพี่ชายของนาราหวงน้องมาก มดไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม โคตรแปลกที่เขาปล่อยให้น้องสาวคนนี้กลับเอง
“นายสะดวกหรือเปล่าล่ะ ถ้าไม่สะดวกก็จอดรถข้างหน้าให้เรากลับเองก็ได้นะ”
“มันไม่ใช่แบบนั้นเลยนา เราสะดวกนะ สะดวกมากๆ เลย” คนฟังเอนหลังพิงกับเบาะรถหรูก่อนจะเผลอถอนลมหายใจออกมาเบาๆ
อารมณ์ในตอนนี้คือเธอไม่ได้อยากมานั่งฟังใครพูดถึงพี่ชายเธอไม่ว่าจะแบบไหนก็ไม่มีอารมณ์ด้วยกันทั้งนั้น เบื่อที่ต้องมารับฟัง
“วันนี้ดูนาอารมณ์ไม่ค่อยดีเลยนะ หงุดหงิดเรื่องอะไรมาหรือเปล่า”
“เปล่า”
“แต่เราว่าไม่น่าจะใช่แบบนั้นเลยนะ หงุดหงิดเรื่องอะไรมาเล่าให้เราฟังได้นะ คืนนี้อยากให้เราอยู่เป็นเพื่อนไหม” หลายต่อหลายคำถามที่ผู้ชายที่เคยตามจีบเธออย่างคิมถามรัว เธอตอบบ้างไม่ตอบบ้าง จนกระทั่งรถวิ่งมาจอดที่หน้าโซนรีสอร์ตที่เป็นของบ้านเธอ ทั้งที่เขาเองก็น่าจะรู้ว่าบ้านเธอสร้างอยู่บนที่ดินทำเลทองไม่ไกลจากโซนรีสอร์ตเลย แต่เขาก็เลือกที่จะจอดตรงนี้
“นา… เมาไหม”
“ส่งฉันแค่นี้แหละ ขอบใจมากนะที่อุตส่าห์มาส่ง” นาราก้าวลงจากรถทันทีที่เอ่ยคำนั้น ผู้ชายคนนี้อยากไปต่อกับเธอทุกครั้งที่มีโอกาสเธอรู้ แต่ที่ครั้งนี้ยอมมาด้วยกัน เพราะเธออยากออกมาให้พ้นๆ หน้าเฮียทายก็แค่นั้นเอง
แค่เดินออกมาจากชีวิตของคนที่บอกว่าเหนื่อยกับเธอแล้ว เหนื่อยมากๆ ไม่ว่าต้องเดินออกมาด้วยวิธีไหนเธอก็ยอม
ลงจากรถแล้วแทนที่ทุกอย่างจะจบ ทว่ามันไม่จบเมื่อคิมก้าวตามเธอมาติดๆ
“เดี๋ยวก่อนสินา เราดื่มเยอะไปหน่อยคิดว่าจะพักที่รีสอร์ตเธอเลย ช่วยพาไปหน่อยได้ไหม”
“ต่อให้จะเป็นเจ้าของที่นี่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะต้องทำทุกอย่างด้วยตัวเองเสมอไปนะ” คนที่ขับรถตามมาติดๆ เดินตามหลังมาเพียงไม่กี่ก้าว คือทันทีที่รู้ว่าคนที่นาราติดรถมาด้วยเป็นผู้ชายซ้ำยังมาจอดหน้ารีสอร์จนมองดูสุ่มเสี่ยงแบบนี้คือทำให้เขาหัวร้อนได้เลย
ถ้าตัดเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเรา สุดท้ายเธอก็เป็นน้องสาวของเพื่อนที่เขาสนิทมาก ถ้าจะไม่ให้ห่วงเลยมันก็เป็นไปไม่ได้
“กลับไปขึ้นรถนา เฮียจะไปส่ง” เพทายหันไปออกคำสั่งกับคนที่ยืนทำหน้าเมินเฉย เฉยตลอด สุดท้ายพอจะไปก็ไปไม่รอดอยู่ดี
สุดท้ายก็เธอหรือเปล่าที่ไม่เด็ดขาดกับเรื่องนี้สักที ก็เหตุผลเดียวนั่นแหละคือเธอรักเขา รักมาตลอดสองปี ไม่สิ ดีไม่ดีมันอาจจะนานกว่านั้นด้วยซ้ำไป!
“หนูกลับเองได้”
“ต้องให้เฮียโทรบอกเฮียเธอไหมว่าตอนนี้เธออยู่ที่ไหนกับใคร” เขากดดันเธอผ่านสายตา มองให้รู้ว่าเขาไม่มีวันยอมให้เธอออกนอกกรอบแน่ๆ มันเป็นแบบนั้นมาโดยตลอด และที่ผ่านมาเธอก็ยอมเขาด้วยความเต็มใจมาตลอดเหมือนกัน
ยอมทุกอย่างจนเริ่มคิดแล้วว่าระหว่างของเล่นกับของตาย ดีไม่ดีเธออาจจะเป็นทั้งสองอย่างเลย
“มึงกลับไปได้แล้ว” เพทายหันไปตวาดคนที่มองนาราตาปรอย ผู้ชายด้วยกันเขารู้ว่ามันกำลังคิดอะไร
ต่อให้เขาจะไม่ได้จริงจังอะไรกับนารา ไม่เคยคิดจะไปต่อหรือจับมือกันไปให้ไกลกว่านี้ แต่เขาก็หวังดีกับเธอ ถ้าวันหนึ่งเธอจะมีใครสักคน ก็ต้องมั่นใจว่าคนคนนั้นมันดีจริง
“กลับเถอะคิม ไว้เจอกันวันหลังนะ” แค่นั้นเลยที่ทำให้คิมพอจะมีหวัง
“นายังใช้ไลน์เดิมอยู่ไหม เราทักไปไม่มีใครตอบเลย ไม่รู้ว่าเธอยังใช้ไลน์นั้นอยู่หรือเปล่า”
“เอาเป็นว่าเดี๋ยวโทรกลับละกัน”
“ครับ” ขณะที่คิมตอบครับ อีกคนกลับเค้นเสียงหัวเราะอย่างเย้ยหยัน
เธอก็ดีแต่ประชดประชัน รู้ว่าเขาเป็นห่วงเธอก็จ้องแต่จะทำเรื่องแบบนี้ นิสัยนาราไม่เคยเปลี่ยนเลย
“ร่ำลากันเสร็จหรือยัง” เพทายปรายตามองผู้ชายที่ยืนหัวโด่ ก่อนจะมองเธอที่ก้มๆ เงยๆ มองโทรศัพท์ของตัวเองอยู่แบบนั้น
ลีลานักเลยดึงแขนขาวๆ แล้วลากกลับไปที่รถด้วยกันในตอนนั้นเลย
————————————————————————-
ง่า ด่าน้องว่าดีแต่หาเรื่อง ดีแต่ประชด พอเห็นน้องคุยกับคนอื่นนี่ลากกลับเลยนะพี่ทาย อยากจะแหมมมม จนถึงดาวอังคารเลยค่ะ 5555555555
1คอมเมนต์ = 1ล้าน🫶🏻กำลังใจคับ
- ผู้เขียน
