เจ้าสาวสวมรอย -10- กลับมา
1217 คำ
@เช้าวันต่อมา
"เทียนหายไปไหนตั้งแต่เช้า?" วายุเอ่ยถามแม่บ้าน เพราะตื่นเช้ามาเขาไม่เห็นเธอ แต่ก็คิดว่าเธออาจจะลงมาทำอาหารตอนเช้าเหมือนกับทุกวัน
"คุณเทียนออกไปตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ"
"ออกไปไหน?"
"คุณเทียนบอกว่าจะไปบ้านคุณพ่อค่ะ เห็นว่าคุณพ่อท่านไม่สบาย คราวนี้จะไปนอนด้วยค่ะน่าจะสัก 2-3 วัน"
"...."
"ตอนเย็นคุณวายุจะให้ดิฉันทำอาหารเย็นรอหรือเปล่าคะหรือว่าไม่ต้องทำ"
"ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวผมกินจากข้างนอกมาเลยดีกว่า"
"ค่ะคุณวายุ"
__________________
#บ้านกัลยาภัค
"นี่แกกลับมาทำไม" แม่เลี้ยงเอ่ยถามขึ้นเมื่อเห็นเทียนถือกระเป๋าใบนึงเข้ามาในบ้าน
"พ่อไม่ค่อยสบายเทียนก็เลยอยากกลับมาดูแลค่ะ" เธอบอกเหตุผลกับแม่เลี้ยง
"นี่แกหาว่าฉันดูแลพ่อของแกได้ไม่ดีเหรอ!?"
"เปล่าค่ะแม่ เทียนแค่อยากกลับมาดูแลพ่อบ้างค่ะไม่ได้ว่าแม่ดูแลพ่อไม่ดี"
"...."
"เทียนขอตัวเข้าไปหาพ่อก่อนนะคะ"
เธอถือกระเป๋าเดินเข้าไปในบ้าน ก้าวแรกที่เดินเข้าไปเธอก็ได้กลิ่นเหม็นเหมือนกับของเน่าลอยโชยมาเตะจมูก พร้อมกับกองขยะที่แทบจะล้นบ้าน ดูก็รู้ว่าตั้งแต่ที่เธอออกไปแม่เลี้ยงของเธอไม่เคยได้ทำความสะอาดอีกเลย
"ทำไมบ้านรกแบบนี้คะแม่?"
"ก็ฉันต้องดูแลพ่อแก จะเอาเวลาไหนไปทำความสะอาดบ้านได้ล่ะ"
"เดี๋ยวเทียนจะทำความสะอาดบ้านให้ก็แล้วกันนะคะ ถ้าแม่ไม่อยากทำก็ช่วยเก็บให้มันเป็นระเบียบมากกว่านี้หน่อย ทุกอาทิตย์เทียนจะกลับมาทำให้ค่ะ"
"เออ!"
"...." เทียนถือกระเป๋าเดินข้ามถุงขยะที่ระเนระนาดอยู่บนพื้นในบ้านของเธอ ก่อนจะเข้าไปหาผู้เป็นพ่อที่นอนซมอยู่ในห้อง
"เทียน.."
"พ่อ!?" เธอตกใจมากที่เห็นพ่อนอนนิ่งอยู่บนเตียง อาการก็ดูจะแย่ลงมากกว่าเมื่อก่อนนั้นเยอะเลย "พ่อเป็นยังไงบ้างคะ?"
"อืม ไม่เป็นอะไรหรอก ว่าแต่เราเถอะทำไมมาที่นี่ได้ล่ะ?"
"เทียนเป็นห่วงพ่อก็เลยกลับมาที่บ้านน่ะค่ะ"
"สบายดีนะลูก"
"เทียนสบายดีค่ะพ่อ พ่อเป็นแบบนี้มานานหรือยังคะแล้วไปหาหมอบ้างหรือยัง?"
"ไปมาแล้ว หมอก็ให้ยามากินไม่มีอะไรหรอก"
"แล้วทำไมพ่อถึงนอนแบบนี้คะ หมอได้บอกหรือเปล่าว่าพ่อเป็นอะไร?"
"...."
"พ่อของแกน่ะเป็นอัมพาตครึ่งตัว หมอบอกแบบนั้น"
"พะ พ่อ!!"
"เออน่า พ่อไม่เป็นอะไรหรอก"
"ที่นี้รู้หรือยังว่าทำไมฉันถึงไม่มีเวลาทำงานบ้าน ต้องคอยเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้พ่อเธอนี่ไง"
"ทำไมพ่อถึงไม่ไปรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลคะ?"
"ไม่มีเงินใครที่ไหนเขาจะให้รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลได้เธอบ้าหรือเปล่า!?"
"เดี๋ยวเทียนช่วยออกค่ารักษาพยาบาลให้พ่อเองนะคะ ไปโรงพยาบาลกันเถอะค่ะ" เพราะถ้าอยู่ที่โรงพยาบาลก็คงจะได้อยู่ใกล้มือหมอและถ้าเป็นอะไรขึ้นมาก็จะรักษาได้ทันการ
"เอาเงินมาให้ฉันก็พอ เดี๋ยวฉันพาพ่อของเธอไปหาหมอเองไม่ต้องลำบากเธอพาไปเองหรอก"
"....." เทียนหันหลังไปมองหน้าของแม่เลี้ยงเธอเล็กน้อยก่อนจะหันกลับมามองหน้าผู้เป็นพ่อ "เทียนสงสารพ่อจังเลยค่ะ"
"ไม่ต้องร้องไห้นะลูกพ่อไม่ได้เป็นอะไร หมอบอกว่าถ้าพ่อกินยาติดต่อกันเป็นประจำเดี๋ยวก็หาย"
"เทียนอยากกลับมาคอยอยู่ดูแลพ่อที่นี่จัง"
"ไม่ได้นะลูก เราแต่งงานไปแล้วก็ต้องคอยอยู่ทำหน้าที่ของภรรยา"
"...."
"เธอบอกว่าจะทำความสะอาดบ้านไม่ใช่เหรอก็รีบไปทำสิ"
"...."
"อ้อ เธอมาก็ดีแล้วฉันว่าฉันจะออกไปธุระสักหน่อยจะกลับเย็นๆ โน่นแหละ อย่าลืมหาข้าวหาปลาให้พ่อเธอกินด้วยล่ะ"
"ค่ะแม่" เทียนตอบรับ
#เวลาต่อมา
หลังจากที่ทำความสะอาดบ้านจนสะอาดเรียบร้อยหมดแล้ว ก็ถึงเวลาที่พ่อของเธอจะต้องกินข้าวเย็นพอดี แต่จนถึงตอนนี้แม่เลี้ยงของเธอก็ยังไม่กลับมาเลย
เทียนทำอาหารที่ย่อยง่ายๆ ไปป้อนพ่อของเธอที่นอนอยู่ในห้อง พร้อมกับบีบนวดไปพลางๆ
"ไม่ต้องทำให้พ่อถึงขนาดนี้ก็ได้ลูก"
"บีบนวดบ่อยๆ จะได้หายนะคะ"
"เราไม่โกรธเพราะใช่ไหมที่พ่อให้แต่งงาน"
"เทียนจะโกรธพ่อทำไมคะ คุณวายุเองเขาเองก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรนี่คะ"
"พ่อทำให้เราต้องลำบากหลายอย่างเลย"
"ไม่ลำบากอะไรเลยค่ะพ่อ อย่าคิดมากสิคะ เทียนเต็มใจทำให้พ่อทุกอย่างเลย"
"...."
"เดี๋ยวเทียนเอาของไปเก็บก่อนนะคะ ถ้าพ่อง่วงนอนแล้วก็นอนได้เลยค่ะกินยาแล้วไม่มีอะไรแล้วค่ะ"
"เทียนจะนอนที่นี่เหรอลูก?"
"ค่ะ เทียนบอกกับคนที่บ้านโน้นว่าจะมาอยู่ที่นี่สัก 2-3 วันค่ะ"
"อ๋อ ตามสบายนะลูก"
"ค่ะพ่อ พักผ่อนเถอะนะคะ"
"จ้ะ"
เทียนถือถาดอาหารของพ่อออกมาเก็บกวาดทำความสะอาดในครัว ก่อนจะเดินออกมา ทว่าร่างเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้าทำเอาเธอถึงกับหยุดชะงักนิ่ง
"รดา!!"
"เทียนเธออยู่ที่นี่เหรอ?"
"กะ กลับมาแล้วหรอรดา รู้ไหมว่าพ่อกับแม่เป็นห่วงมากแค่ไหน พี่เองก็เป็นห่วงเรามากนะ ไปอยู่ที่ไหนมาสบายดีหรือเปล่าแล้ว..."
"โอ้ย!! เธอจะถามอะไรนักหนาเนี่ย แม่ของฉันไปไหน?"
"แม่เหรอ? เห็นออกไปตั้งแต่ตอนบ่ายแล้ว จนตอนนี้ก็ยังไม่กลับมาเลย พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าแม่หายออกไปไหน"
"แล้วพ่อล่ะ?"
"พ่อไม่ค่อยสบายนอนอยู่ในห้องน่ะ ไปหาพ่อไหม พ่อคงดีใจนะที่เห็นเรากลับมา"
"ไม่ล่ะ ฉันไม่มีอารมณ์"
"...."
"ฉันจะขึ้นห้อง ถ้าแม่กลับมาแล้วก็บอกแม่ด้วยว่าฉันอยู่บนห้องนอน"
"ได้สิ แต่พี่ไม่แน่ใจเหมือนกันนะว่าจะได้เจอแม่หรือเปล่าเพราะพี่ก็จะขึ้นห้องนอนแล้วเหมือนกัน"
"แต่เดี๋ยวนะ เธอแต่งงานไปแล้วนี่ ทำไมยังอยู่ที่นี่อีก หรือว่าไม่ได้แต่ง เอ๊ะหรือว่าหย่ากันแล้ว?"
"เปล่าๆ พอดีว่าพี่กลับมาดูแลพ่อน่ะพ่อไม่ค่อยสบาย"
"ผู้ชายคนนั้นคงจะถูกใจเธอมากเลยสินะ"
"...."
"เป็นไง เป็นไอ้เสี่ยหัวล้านตัวเหม็นเจ้าชู้ใช่มะ?"
"ไม่ใช่หรอก เขาชื่อวายุน่ะ หน้าตาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร"
"อ้อเหรอ ฉันอยากเห็นหน้าผู้ชายที่เธอแต่งงานด้วยจัง"
"แล้วนี่จะหายไปอีกหรือเปล่าแม่เป็นห่วงมากเลยนะ แม่ซูบลงไปเยอะเลย สงสัยจะเป็นห่วงเราจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ"
"พูดมาน่ารำคาญ!!"
"...."
"ฉันจะขึ้นไปข้างบนละเหนื่อยอยากพัก!"
"อื้ม.."
- ผู้เขียน
