กุญแจถูกยัดใส่มือเกียร์ รอยยิ้มร่ากระตุกชอบใจเพราะในสังคมส่วนใหญ่ก็ชอบความร่ำรวยกันทั้งนั้น
อิ๋งไม่ปฏิเสธเดินมานั่งบนตักของนนท์คลอเคลียดั่งใจหวัง
บรื้นน บรื้นนน
รถหรูแล่นมาจอดพร้อมคนขับที่หล่อราวเทพบุตร เขาใช้ช่วงเวลาตักตวงความสุขด้วยการไปเลี้ยงเหล้าสาวในผับกลางเมืองพร้อมเซ็นชื่อของลูกพี่ให้มาจ่ายย้อนหลัง
"พี่เกียร์มาอีกแล้วคิดถึงจัง" มือเรียวลูบแผงอกเเกร่งผ่านเสื้อเชิ้ตสีดำ
"คืนนี้ไปต่อกันไหมล่ะ"
"อีกแล้วเหรอคะ ชะเอมปวดเอวพี่เกียร์รุนแรงตลอดเลย"
"แต่มันส์ใช่ไหมครางไม่พักเลยนะเรา หึ"
มือผมลูบสะโพกมน ใบหน้าสวยทำให้อยากลิ้มรสชาติสวาทอีกครั้ง บางคนอาจจะคิดว่าทำไมไม่เก็บเงินที่ใช้เที่ยวไว้ใช้จ่ายในครอบครัว เพราะนิสัยแม่ผมไม่เหมือนใคร ไม่ชอบรับความช่วยเหลือต้องหาเงินเองเท่านั้น กว่าจะพูดกว่าจะยอมให้ใช้หนี้นอกระบบให้ก็แทบจะตีกัน
ฉะนั้น..ถึงช่วงเวลาที่ชายวัยกลัดมันส์อย่างผมต้องใช้ความสุขนี้ให้คุ้มค่า
#กลับมาปัจจุบัน
เคว้ง!
บ้านหรูกลางเมืองในช่วงเช้า เป็นอีกครั้งที่มีการทะเลาะ และ ทำลายข้าวของเสียงดัง เส้นด้ายลงมาทั้งที่สวมชุดนอน
"คุณยังเอาเงินไปเล่นหุ้นอีกเหรอ! ทั้งที่จะกินยังแทบไม่มีอยู่แล้ว" ภรรยาร้องไห้ด่าทอ
"ก็มันจำเป็นถ้าไม่ดิ้นรนหลายวิธีจะหมดหนี้เร็วได้ยังไง"
"แล้วสุดท้ายเป็นยังไง ก็เจ๊งใช่ไหม ฮึก คุณมันโง่ไร้สมอง"
เพียะ!!
เป็นครั้งแรกที่สามีลงไม้ลงมือตบตีภรรยาตัวเอง เส้นด้ายทนมองไม่ไหวรีบวิ่งกลับไปยังห้องนอน เธอสะอื้นออกมาย้อนนึกถึงความคิดชั่ววูบ 'ถ้าได้แต่งงานกับคนรวยทุกอย่างจะต้องดีขึ้นแน่'
ช่วงค่ำ
"หย่า!! มะ แม่จะหย่า"
"ใช่ พ่อแกมันโง่ไม่เอาไหนบริหารเงินยังไงให้โดนโกงยังมาโบ้ยความผิดให้ฉันอีก"
"แม่ใจเย็นก่อนนะ"
"เหอะ ถ้าเคลียร์หนี้สินไม่ได้ภายในปีนี้ฉันหย่าแน่นอน"
เส้นด้ายก็เหมือนเด็กทั่วไป เธออยากให้ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้าแต่ตอนนี้ภาพที่สวยงามเลือนลางเมื่อแม่เอ่ยปากจะขอหย่ากับพ่อ เหลือเวลาเพียงไม่กี่เดือนก็จะสิ้นสุดปี
ร้านกาแฟ
"มึงใจเย็นก่อนนะ" ฝนพยายามพูดปลอบ "แม่มึงอาจจะพูดด้วยอารมณ์ก็ได้"
"แต่แม่นัดทนายแล้ว ฮึก มึงก็รู้ว่าแม่กูเด็ดขาดแค่ไหน"
"เฮ้อออ แล้วจะทำยังไง"
สีหน้าฝนเป็นห่วงเพื่อนสนิทมาก ทั้งสองคนมักนัดพบเจอกันที่ร้านกาแฟแถวมหาวิทยาลัย เส้นด้ายถือช้อนสีชมพูแกว่งวนแก้วสีใส
"กูคงต้องหาแฟนรวย" ฉันพูดออกไป "อีหยกแฟนซื้อของแบรนด์เนมให้รวมหลายล้านถ้าแฟนกูรวยมากคงจะได้เยอะ"
"มึงจะยอมนอนกับผู้ชายที่ไม่ได้รักเพื่อเงิน?"
"นาทีนี้อะไรก็ต้องทำของที่เคยซื้อก็ขายช่วยแม่ใช้หนี้ไปหมด มึงคิดดูกระเป๋าใบนั้นซื้อมาสามหมื่นขายหมื่นสาม"
ฉันหงุดหงิดหนักมาก จนกระทั่งตัดสินใจกลับไปผับเดิม และ ภาวนาให้เจอผู้ชายที่ขับรถหรูคันนั้นอย่างน้อยก็คงวัยใกล้เคียงกัน
ผับ XYZ
คืนนี้มีปาร์ตี้ผู้คนจึงล้นหลามเส้นด้ายมาในชุดเกาะอกสีแดงรองเท้าส้นสูงสีดำเธอรวบผมตึงสวยสง่าเป็นที่สะดุดตา
"อีฝน! มาทิ้งกูไว้กลางทางจะได้นัดกันดิบดีเสือกติดกินข้าวกับอา"
คิ้วบางฉันย่นติดกันอย่างน้อยถ้ามีเพื่อนก็อาจเพิ่มความใจกล้า
ตึก ตึก
เสียงเพลงดังกึกก้องพร้อมแสงสีเสียงที่ลายกระทบสายตาเส้ยด้ายได้เดินไปยังเคาน์เตอร์บาร์เพื่อสั่งเหล้าช็อตเพียว
อึกกก!
แก้วเหล้าเล็กกระดกลงคอรวดเดียว เธอมองซ้ายขวาเพื่อหาเป้าหมาย แต่ดื่มจนแทบจะเมายังไม่เจอบุคคลที่ตามหา
เวลาผ่านไป 21.00น.
กรี๊ดดดด
เสียงกรีดร้องสาวรอบข้างดังแทรก ชายหนุ่มคนเดิมปรากฏตัวในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงสีเทาเข้ม ใบหน้าหล่อเหลายิ้มมุมปากให้ผู้คน
"เป้าหมายมาแล้วเตรียมตัว"
มือไม้ฉันสั่นรีบคว้าแก้วเหล้าตรงหน้าดื่มเพื่อความด้าน จากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วหยุดยืนในระยะที่ไฟสปอร์ตไลต์ส่องถึง
วี๊ด วิ้ววว
ท่าเต้นสเต็ปแรดที่ศึกษาถูกงัดมาใช้ทุกรูปแบบ ตอนนี้กลายเป็นเธอที่เป็นจุดเด่น บรรดาชายหนุ่มต่างส่งเสียงเชียร์ชอบใจ
หมับ
มือหนาของใครบางคนคว้าเอวบางไว้เมื่อเธอเซเกือบจะล้ม ทันทีที่ดวงตากลมโตแหงนขึ้นจ้องมองภายในหูอื้ออึง 'เป้าหมายติดกับ'
"ระวังหน่อยสิคนสวยเดี๋ยวถ้าล้มผิวขาวจะเป็นรอยน่าเสียดายแย่"
"ขอบคุณค่ะที่ช่วย"
"เกียร์ครับ"
"เส้นด้ายค่ะ"