บท.6-หาผัวรวย [ยั่ว]

862 คำ
กุญแจถูกยัดใส่มือเกียร์ รอยยิ้มร่ากระตุกชอบใจเพราะในสังคมส่วนใหญ่ก็ชอบความร่ำรวยกันทั้งนั้น อิ๋งไม่ปฏิเสธเดินมานั่งบนตักของนนท์คลอเคลียดั่งใจหวัง บรื้นน บรื้นนน รถหรูแล่นมาจอดพร้อมคนขับที่หล่อราวเทพบุตร เขาใช้ช่วงเวลาตักตวงความสุขด้วยการไปเลี้ยงเหล้าสาวในผับกลางเมืองพร้อมเซ็นชื่อของลูกพี่ให้มาจ่ายย้อนหลัง "พี่เกียร์มาอีกแล้วคิดถึงจัง" มือเรียวลูบแผงอกเเกร่งผ่านเสื้อเชิ้ตสีดำ "คืนนี้ไปต่อกันไหมล่ะ" "อีกแล้วเหรอคะ ชะเอมปวดเอวพี่เกียร์รุนแรงตลอดเลย" "แต่มันส์ใช่ไหมครางไม่พักเลยนะเรา หึ" มือผมลูบสะโพกมน ใบหน้าสวยทำให้อยากลิ้มรสชาติสวาทอีกครั้ง บางคนอาจจะคิดว่าทำไมไม่เก็บเงินที่ใช้เที่ยวไว้ใช้จ่ายในครอบครัว เพราะนิสัยแม่ผมไม่เหมือนใคร ไม่ชอบรับความช่วยเหลือต้องหาเงินเองเท่านั้น กว่าจะพูดกว่าจะยอมให้ใช้หนี้นอกระบบให้ก็แทบจะตีกัน ฉะนั้น..ถึงช่วงเวลาที่ชายวัยกลัดมันส์อย่างผมต้องใช้ความสุขนี้ให้คุ้มค่า #กลับมาปัจจุบัน เคว้ง! บ้านหรูกลางเมืองในช่วงเช้า เป็นอีกครั้งที่มีการทะเลาะ และ ทำลายข้าวของเสียงดัง เส้นด้ายลงมาทั้งที่สวมชุดนอน "คุณยังเอาเงินไปเล่นหุ้นอีกเหรอ! ทั้งที่จะกินยังแทบไม่มีอยู่แล้ว" ภรรยาร้องไห้ด่าทอ "ก็มันจำเป็นถ้าไม่ดิ้นรนหลายวิธีจะหมดหนี้เร็วได้ยังไง" "แล้วสุดท้ายเป็นยังไง ก็เจ๊งใช่ไหม ฮึก คุณมันโง่ไร้สมอง" เพียะ!! เป็นครั้งแรกที่สามีลงไม้ลงมือตบตีภรรยาตัวเอง เส้นด้ายทนมองไม่ไหวรีบวิ่งกลับไปยังห้องนอน เธอสะอื้นออกมาย้อนนึกถึงความคิดชั่ววูบ 'ถ้าได้แต่งงานกับคนรวยทุกอย่างจะต้องดีขึ้นแน่' ช่วงค่ำ "หย่า!! มะ แม่จะหย่า" "ใช่ พ่อแกมันโง่ไม่เอาไหนบริหารเงินยังไงให้โดนโกงยังมาโบ้ยความผิดให้ฉันอีก" "แม่ใจเย็นก่อนนะ" "เหอะ ถ้าเคลียร์หนี้สินไม่ได้ภายในปีนี้ฉันหย่าแน่นอน" เส้นด้ายก็เหมือนเด็กทั่วไป เธออยากให้ครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้าแต่ตอนนี้ภาพที่สวยงามเลือนลางเมื่อแม่เอ่ยปากจะขอหย่ากับพ่อ เหลือเวลาเพียงไม่กี่เดือนก็จะสิ้นสุดปี ร้านกาแฟ "มึงใจเย็นก่อนนะ" ฝนพยายามพูดปลอบ "แม่มึงอาจจะพูดด้วยอารมณ์ก็ได้" "แต่แม่นัดทนายแล้ว ฮึก มึงก็รู้ว่าแม่กูเด็ดขาดแค่ไหน" "เฮ้อออ แล้วจะทำยังไง" สีหน้าฝนเป็นห่วงเพื่อนสนิทมาก ทั้งสองคนมักนัดพบเจอกันที่ร้านกาแฟแถวมหาวิทยาลัย เส้นด้ายถือช้อนสีชมพูแกว่งวนแก้วสีใส "กูคงต้องหาแฟนรวย" ฉันพูดออกไป "อีหยกแฟนซื้อของแบรนด์เนมให้รวมหลายล้านถ้าแฟนกูรวยมากคงจะได้เยอะ" "มึงจะยอมนอนกับผู้ชายที่ไม่ได้รักเพื่อเงิน?" "นาทีนี้อะไรก็ต้องทำของที่เคยซื้อก็ขายช่วยแม่ใช้หนี้ไปหมด มึงคิดดูกระเป๋าใบนั้นซื้อมาสามหมื่นขายหมื่นสาม" ฉันหงุดหงิดหนักมาก จนกระทั่งตัดสินใจกลับไปผับเดิม และ ภาวนาให้เจอผู้ชายที่ขับรถหรูคันนั้นอย่างน้อยก็คงวัยใกล้เคียงกัน ผับ XYZ คืนนี้มีปาร์ตี้ผู้คนจึงล้นหลามเส้นด้ายมาในชุดเกาะอกสีแดงรองเท้าส้นสูงสีดำเธอรวบผมตึงสวยสง่าเป็นที่สะดุดตา "อีฝน! มาทิ้งกูไว้กลางทางจะได้นัดกันดิบดีเสือกติดกินข้าวกับอา" คิ้วบางฉันย่นติดกันอย่างน้อยถ้ามีเพื่อนก็อาจเพิ่มความใจกล้า ตึก ตึก เสียงเพลงดังกึกก้องพร้อมแสงสีเสียงที่ลายกระทบสายตาเส้ยด้ายได้เดินไปยังเคาน์เตอร์บาร์เพื่อสั่งเหล้าช็อตเพียว อึกกก! แก้วเหล้าเล็กกระดกลงคอรวดเดียว เธอมองซ้ายขวาเพื่อหาเป้าหมาย แต่ดื่มจนแทบจะเมายังไม่เจอบุคคลที่ตามหา เวลาผ่านไป 21.00น. กรี๊ดดดด เสียงกรีดร้องสาวรอบข้างดังแทรก ชายหนุ่มคนเดิมปรากฏตัวในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงสีเทาเข้ม ใบหน้าหล่อเหลายิ้มมุมปากให้ผู้คน "เป้าหมายมาแล้วเตรียมตัว" มือไม้ฉันสั่นรีบคว้าแก้วเหล้าตรงหน้าดื่มเพื่อความด้าน จากนั้นก็ลุกขึ้นแล้วหยุดยืนในระยะที่ไฟสปอร์ตไลต์ส่องถึง วี๊ด วิ้ววว ท่าเต้นสเต็ปแรดที่ศึกษาถูกงัดมาใช้ทุกรูปแบบ ตอนนี้กลายเป็นเธอที่เป็นจุดเด่น บรรดาชายหนุ่มต่างส่งเสียงเชียร์ชอบใจ หมับ มือหนาของใครบางคนคว้าเอวบางไว้เมื่อเธอเซเกือบจะล้ม ทันทีที่ดวงตากลมโตแหงนขึ้นจ้องมองภายในหูอื้ออึง 'เป้าหมายติดกับ' "ระวังหน่อยสิคนสวยเดี๋ยวถ้าล้มผิวขาวจะเป็นรอยน่าเสียดายแย่" "ขอบคุณค่ะที่ช่วย" "เกียร์ครับ" "เส้นด้ายค่ะ"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม