บท.7- รถเปิดประทุน [ปิดไฟ]ห้ามพลาด!

654 คำ
ดั่งความปรารถนาสื่อผ่าน มือเรียวยกขึ้นมาคล้องคอชายหนุ่มรูปงาม ทั้งสองคนยืนโยกเบาพลางพูดจาหยอกเย้าสร้างความคุ้นเคย เพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมงก็สนิทสนม "วันนี้พี่เกียร์เอารถเปิดประทุนมาไหมคะพอดีเมื่อหลายวันก่อนด้ายเจอพี่หน้าผับ" เมื่อคุยจึงทราบว่าเขาอายุมากกว่า "เอามาสิอยากนั่งเหรอ" "ถ้าพี่ไม่ว่าอะไรเราไปต่อกันก็ได้นะคะ" "เป็นผู้หญิงที่ร้อนแรงจังเลยนะ คนหรือพระอาทิตย์เนี่ย ฮ่าๆ" สองสายตาปิ๊งปั๊งเปล่งประกาย ทั้งคู่ดื่มกันจนสภาพเมาแอ๋ สุดท้ายก็จบลงที่ ม่านรูดเซมากูซั่ม ฟุบ "ดะ เดี๋ยวก่อน เฮือกกก" เขาจู่โจมราวกับเป็นเรื่องปกติ "พี่ต้องป้องกันนะคะอีกอย่างปิดไฟด้วย" "ไอ้ป้องกันอะพี่รู้แต่ปิดไฟทำไม..อยากเห็นทุกสัดส่วน" "คือหนูชอบแบบมืดสนิทเลยค่ะ นะคะ" แท้จริงฉันกลัวมากต่างหาก ก็เป็นครั้งแรกนี่หนา คำพูดขอร้องเหมือนทำให้เขาเห็นใจ ภายในห้องสี่เหลี่ยมทาปูนสีแดงไฟสลัวเริ่มพร่ามัวด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ยอมรับว่าดื่มเพื่อย้อมใจมากไปหน่อย และสุดท้ายภาพก็ตัด... "ฮึกกก ฮื้อ" หลังจากฟื้นสติฉันเห็นเลือดหยดใส่ผ้าปูสีขาวคงไม่ผิดแน่ "ฉันโดนเปิดความบริสุทธิ์แล้ว" ก๊อก ก๊อก ตัวเล็กสะดุ้งรีบปาดเช็ดน้ำตาคว้าเสื้อผ้ามาสวมใส่เพราะตกใจประตูดังเคาะเร่ง ชายตัวสูงหุ่นนายแบบเดินแทรกบ่นพึมพำ "อาบน้ำหรือสร้างห้องน้ำนานจัง" "ถ้าพี่ไม่อยากรอก็ควรตื่นให้เช้าหน่อยสิคะ" "เอ้า! ก็คนมันเพลีย ถ้าจะเข้าห้องน้ำนานขนาดนี้ไม่ตื่นตั้งแต่ตีห้าเลยแม่คุณ" ผมหงุดหงิด ผู้หญิงอะไรเถียงคำไม่ตกฟาก ตอนกลางคืนแซ่บมากกลางวันกลายร่างซะงั้น จัดแจงธุระส่วนตัวเสร็จก็ถึงเวลาออกจากโรงแรม ช่วงสายเวลาสิบโมงกว่าวันนี้แดดแรงทำให้เส้นด้ายใช้มือบดบังดวงตาขณะย่างก้าวออกมา "พี่!!! รถพี่หาย" ฉันตกใจเมื่อคืนจำได้ว่ามารถหรูสีเหลืองคันเดิมที่เคยเจอเขาครั้งแรก "อะไร.." "รถพี่หายรีบแจ้งความสิค่ะ" "ก็ไม่หายนิ" หลังจากวางเงินที่เตียงรีบออกมาเพราะตกใจเสียงหวีดแหลมตะโกนเรียก "อ๋อออ เมื่อคืนพี่นนท์มันรีบกลับเลยมารับรถไป แต่ไม่ต้องห่วงนะฉันให้เพื่อนเอารถมาให้แล้ว" ผมเสยผมก่อนจะเดินนำ "ขึ้นมาสิจะไปส่งปากซอย" "ข..ขึ้น อะไร" "เอ้าก็เนี่ยรถฉันเอง เร็วๆ ถ้าอยู่ต่อมันต้องเสียค่าชั่วโมงนะอย่าลีลารำคาญ" "_____" สติฉันวูบหายหรือว่าจะแค่ฝันไป รถหรูสีเหลืองกลายเป็นซาเล้งที่สภาพสนิมเขรอะแถมเขายังดูท่าทางคุ้นชิน 'นี่มันบ้าอะไรกัน' "ดะ เดี๋ยวก่อนนะพี่แล้วรถเปิดประทุนล่ะ" ฉันถามต่ออย่างร้อนใจก้าวขาแทบไม่ไหว "ก็คืนเขาไปแล้วไงจะถามทำไมเยอะแยะรีบขึ้นมาจะไปเก็บขวดต่อ" เพียะ!! "โอ๊ยยย ตบทำไมวะ" "ไม่ใช่ฝันนิยังเจ็บมือ" "มึงบ้าปะเนี่ยเช็กความฝันต้องตบตัวเอง นี่ฟาดหน้ากูเต็มฝ่ามือเลย อีสัด" "พี่เอาฮาใช่ไหมเล่นตลกอะไรเนี่ย" หัวใจฉันเต้นยิ่งกว่ารถสิบล้อกระเเทกหลุมบ่อตามท้องถนน มันงงปนความรู้สึกหนักอึ้งที่หาคำตอบไม่ได้ก่อนจะตั้งสติถามออกไป "ไหนบอกมีรถเปิดประทุน ตะ แต่นี่มันซาเล้ง!!ไม่ใช่หรือไง" "ก็มีไงเมื่อคืน..ชอบรถเปิดประทุนมากก็ขึ้นมานั่งเลย จะเอากี่ประทุน? นี่เปิดทั้งหัวทั้งท้ายเปิดยันใต้ท้องรถ ลมโกรกโล่งทุกด้านยิ่งกว่าประทุนอีกจะบอกให้" "!!!!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม