บท.16- ครางชื่อฉัน [อย่ายุ่งกับคนของกู]

840 คำ

เขาคงพูดเล่นเเน่ๆ แต่ท่าทางจริงจังทำขนลุก ก่อนเขาจะคว้าแขนฉันไปยังโต๊ะหนึ่งที่มีผู้ชายหลายสิบคนกำลังดื่มสังสรรค์ซึ่งผู้หญิงประปราย "แดกฟรีเต็มที่เลยนะวันนี้มีเลี้ยงนักเลงรุ่นใหญ่" ผมกระซิบ "อย่าขโมยยำหมูยอก็พอ" "พี่! ห้ามพูดนะหนูอาย" "ใครจะไปรู้นอกจากเธอกับฉัน ฮ่าๆ" "ก็บอกห้ามพูดไง" เส้นด้ายถลนตาใส่ยิ่งทำให้เกียร์ชอบใจเขาเดินไปพูดคุยกับลูกพี่ซึ่งเป็นนักเลงหัวไม้แต่ตอนนี้มีหน้าที่การงานทำ แสงสีดนตรีพร้อมกับแอลกอฮอล์ที่ดื่มด่ำทำให้เส้นด้ายเหมือนปลดปล่อยความรู้สึกทุกข์ใจ เธอเต้นโยกอยู่กลางผับโดยไม่สนใจว่ามีสายตาของใครต่อใครจับจ้องมอง "ไอ้เกียร์นั่นใครวะโคตรแจ่ม" ผู้ชายวัยสี่สิบกว่าเอ่ยถาม "ชื่อเส้นด้าย" "กูขอได้ไหมตัวเล็กสเปกกูเลย" "ไม่ได้" จู่ๆ ก็ตอบปฏิเสธทั้งที่ไม่มีสิทธิ์อะไร แต่ลูกพี่ผมคนนี้คุยง่าย สุดท้ายก็หันเหไปสนใจเป้าหมายอื่นแทน มือคว้าแก้วกระดกหลายครั้งพร้อมพูดคุยกับเพื่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม