แม้เวลาผ่านไปแต่ฉันก็จำใบหน้านั้นได้ดี วันนี้จึงตัดสินเดินกลับไปจุดเดิมพร้อมถือเสื้อเขาไว้
"เป็นคนไล่เขาไปเองแบบนี้จะดีเหรอ" ขณะที่คิดอะไรเรื่อยเปื่อยก็เห็นผับตรงข้าม "เฮ้ยยย! นั่นพี่เกรียน"
ฉันตะโกนโบกมือแต่รถที่แล่นบนท้องถนนมากมายอีกทั้งยืนอยู่อีกฟากเขาคงไม่ได้ยิน ตอนนี้เวลาหนึ่งทุ่มท้องฟ้ามืดมิด มีเพียงงแสงจากไฟกิ่ง
ตึก ตึก
ฝีเท้าเล็กวิ่งข้ามเลนแต่โดนการ์ดที่เฝ้าหน้าคลับกั้นเอาไว้ไม่ให้เธอเข้าไป เส้นด้ายขมวดคิ้วสาดเสียงดังใส่
"ทำไมเข้าไม่ได้คะ?!"
"วันนี้มีงานพิเศษเลี้ยงฉลองให้ผู้ที่เหมา club ถ้าหากไม่มีใบอนุญาตหรือคนด้านในพาเข้าไปก็ไม่สามารถเข้าไปได้ครับ"
"แต่ฉันรู้จักคนหนึ่งที่เพิ่งเดินเข้าไปเมื่อตะกี้เขาชื่อ ชะ ชื่อ พี่เกรียน"
"ไม่มีครับชื่อนี้"
ด้วยหัวใจเต้นระส่ำเธอเอ่ยชื่อเรียกที่ติดปากแค่พยายามจะอธิบายผู้คนซึ่งมีบัตรเชิญก็แทรกตัวเข้าไปหลายคน
ตัวเล็กเดินมานั่งริมถนนมองทางเ
