เส้นด้ายไม่กล้าลืมตาแม้จะพยายามขยับเนื่องด้วยตกใจ แต่สองแขนโดนเหนี่ยวรั้งเอาไว้ด้วยมือหนาเพียงข้างเดียว
เสียง จ๊วบ~จ๊าบ จากน้ำลายแตกฟองผสมผสานกันเร่าร้อน
แม้เธอจะอ่อนประสบการณ์แต่เขาเป็นฝ่ายรุกหนักจนทำให้เคลิ้ม มืออีกข้างที่ว่างของเกียร์เคลื่อนลงเพื่อปลดกระดุมเสื้อ
อือ~อึก
จูบดูดดื่มทำให้เส้นด้ายหายใจไม่ทันเธอพยายามร้องสั่นเครือในลำคอแต่ไม่เป็นผล เขายังคงบดขยี้ด้วยเรียวลิ้นยาวตวัดดูดกลืนน้ำลายของเธออย่างโหยหา กระดุมนักศึกษาถูกปลดจนเหลือเพียงบราสีขาวตัวเล็กจิ๋ว
ยะ~หยา~อ๊าาา
หลังจากเกียร์ถอดจูบเธอก็หลุดพ้นจากพันธนาการส่งเสียงร้องท้วงบางเบาแต่การกระทำปลุกเร้าไม่หยุดแค่นั้น
ใบหน้าหล่อเหลามุดอยู่กลางร่องอกที่พอเหมาะจึงรีบใช้ริมฝีปากดูดซับน้ำฝนที่ชโลมอาบผิวขาว
"รับผิดชอบฉันสิ" ผมกระซิบเสียงสั่น "อุตส่าห์เจ็บตัวแทนเธอ ฉะนั้น..รับผิดชอบฉันด้วยการครางชื่อฉันให้ดังๆ"
"อ๊าาาส์ ยะ..อย่า ฮือ"
