หนึ่งปีผันผ่าน
เมืองหงโจวยังคงเป็นเมืองในหุบเขาที่อุดมสมบูรณ์เพิ่มพูนคือความสุขและความมั่นคงปลอดภัยที่ชาวเมืองได้รับจากท่านเจ้าเมืองคนใหม่ที่ชื่อ เหิงซื่อหลุน
ใช่แล้ว ท่านแม่ทัพผู้ไร้อารยะป่าเถื่อนดิบถ่อยในวันนั้น ได้กลายมาเป็นท่านเจ้าเมืองที่บริหารบ้านเมืองได้อย่างดีเยี่ยม ไพร่ฟ้าประชาชนล้วนแล้วแต่ยินดีเป็นอย่างยิ่ง
เหิงซื่อหลุนเข้าพิธีอภิเษกสมรสกับองค์หญิงเหรินซูเม่ยและท่านเจ้าเมืองคนเดิมผู้เป็นบิดาก็ประกาศสละตำแหน่งทันที
“ ข้าแก่เกินจะสู้รบปรบมือกับใครแล้ว และลูกเขยของข้าก็เก่งกาจกล้าหาญทั้งบู๊บุ๋น ตำแหน่งเจ้าเมืองไม่มีใครเหมาะสมเกินเขาอีกแล้ว ”
คำพูดของอดีตท่านเจ้าเมืองมิได้ผิดไปแต่อย่างใดเลยเหิงซื่อหลุนชาญฉลาดรอบคอบทันคน เก่งทั้งการบริหารและ การทัพ เขาปรับเปลี่ยนคณะบริหารที่เป็นเหล่าขุนนางเก่าแก่หากไร้สติปัญญา อีกทั้งยิ่งอยู่นานยิ
