(หลังจากออกโรงพยาบาล 2 เดือน)
ณ โรงแรม&กาสิโน
(ธุรกิจภายใต้การดูแลตระกูลมัสชิโม่-แอซเซอร์) เวลา 19.45 น.
“คุณลู่จื้อมาถึงแล้วครับ”
เสียงลูกน้องรายงานถึงบุคคลสำคัญที่ฉันกำลังรออยู่ ตลอดระยะเวลา 2 เดือนที่เฮียลู่ออกจากโรงพยาบาลมาพักผ่อนอยู่ที่เพนต์เฮาส์ ฉันกับเขาแทบจะไม่ห่างกันเลย เรียกได้ว่าตัวติดแบบ 24 ชั่วโมงและเมื่อตัวเองต้องมาทำงาน ลู่จื้อก็จะคอยตามมาหาทุกครั้งที่ฉันใกล้จะเสร็จงานเสมอ
ทั้งที่ยังไงเราก็ต้องกลับไปเจอกันที่บ้าน แต่เฮียลู่ก็ไม่ยอมอยู่ดี
“พาเขาขึ้นมาที” ฉันตอบกลับลูกน้องตัวเอง ในขณะที่สายตากำลังอ่านงานในมือและยืนคุยอยู่กับผู้จัดการอยู่หน้าห้องทำงาน ความจริงเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วและจะต้องลงไปหาเฮียลู่ที่ชั้นจอดรถ แต่บังเอิญมีเรื่องสำคัญแทรกเข้ามาพอดี
หมับ!
ในระหว่างที่กำลังคุยงานอยู่สักพักฉันต้องสะดุ้งด้วยความตกใจ เมื่อมีแขนของผู้ชายโอบเข้ายังเอวบางจากด้านหลั
