“ผู้ชายทีเพียบพร้อมย่อมคู่กับเรื่องผู้หญิงเป็นธรรมดา เขาก็เป็นแบบนี้มาตั้งแต่สมัยเป็นนักศึกษา ถ้าลินคิดจะรักเขาจริง ๆ ก็ต้องมีภูมิต้านทานเรื่องผู้หญิงของเขาด้วย....อืม...ลินทานอะไรก่อนเถอะ กลับกรุงเทพเพชรจะบอกเรื่องที่รับปากลินไว้อีกที”
เพชรภูมิเปลี่ยนเรื่องคุยเพื่อปรับบรรยากาศที่หมองลงให้สดชื่นขึ้นโดยทั้งสองไม่ทันได้สังเกตว่ามีใครคนหนึ่งนั่งคุยโทรศัพท์อยู่อีกมุมของร้านขณะชะเง้อมองมายังชายหนุ่มหญิงสาวเป็นระยะ
“พราว.....นี่อรนะ อรอยู่หัวหิน อรว่าอรเห็นสามีพราวน่ะ เขามานั่งทานอะไรกันกับผู้หญิง ถ้าจำไม่ผิดเป็นคนเดียวที่กอดกับคุณอนาคินในลานจอดรถนั่นไง!”
เสียงปลายสายของอรวิกาทำให้ผู้กำลังรับโทรศัพท์ร้อนรุ่มยิ่งกว่าอยู่ในกองเพลิง พราวพิลาศกุมโทรศัพท์ไว้แน่น ริมฝีปากบางสั่นระริกอย่างมิอาจควบคุมโทสะ เธอรู้เพียงว่าเพชรภูมิเดินทางไปหัวหินตั้งแต่วันวานหากก็ไม่นึกว่าจุดประสงค์ที่แอบ
