เทพดาบจอมหื่นกับสาวน้อยสุดแซ่บ

หวงสุดใจ

เทพดาบจอมหื่นกับสาวน้อยสุดแซ่บ

ตอน หวงสุดใจ

เทพดาบ! ๆ ๆ ๆ ๆ

ท่านเทพมหาปุโรหิต ๆ ๆ

เสียงชาวบ้านในเมืองตะโกนก้องขณะที่หนุ่มนิรนามควบม้าสีดำทมิฬผ่านประตูเมืองเข้ามา

แม้กระทั่งทหารยังก้มโค้งคำนับให้กับหนุ่มชุดคลุมดำอย่างนอบน้อม

แฮร่! ๆ ๆ หนุ่มหน้าดุยกมือโบกรับเสียงโห่ร้องสรรเสริญ เขาดูอารมณ์ดีราวกับเป็นคนละคนตอนเข่นฆ่าศัตรู

ฟุ่บ! ๆ ๆ เยวลี่ซูที่นั่งในอ้อมกอดของเขาไม่พอใจ เธอเอาสองมือปัดมือหนุ่มนิรนามลงมา

"เค้าไม่ใช่เทพดาบ เค้าเป็นจอมมารรร" สาวน้อยตะโกนลั่น

อุ๊ปส์! ๆ ๆ มือใหญ่ๆของหนุ่มหล่อปิดปากเย่วจนเธอร้องไม่ออก

มือของเขามันใหญ่กว่าใบหน้าของเย่วเสียอีก แค่กดลงมาก็แนบจมูกจนเธอหายใจไม่ออกเสียแล้ว ใบหน้าสวยแดงก่ำน้ำตาปริ่มดวงตาโตๆจวนจะแตกประทุออกมา

"เจ้าอยากให้ชาวบ้านรุมฆ้าข้ารึไงเล่ายัยโง่" เขาก้มกระซิบที่หูแล้วปล่อยมือออกจากใบหน้างาม

แฮ่ก! ๆ ๆ เย่วเพิ่งคิดออก เธอหันมากระซิบบ่น

"แล้วทำไมต้องแกล้งปลอมเป็นเทพดาบ เจ้ากำลังหยามเกียรติท่านเทพ" เย่วบ่นใส่หน้าหล่อๆขณะที่เขากำลังควบม้าเข้าโรงเตี๊ยม

"แล้วเทพดาบของเจ้ามันวิเศษวิโสเพียงไหน ข้าถึงเทียบไม่ได้" หนุ่มนิรามบ่นอย่างน้อยอกน้อยใจ

"ท่านเทพทรงคุณธรรม เค้าไม่หื่นกามเหมือนเจ้าหรอก อ้ออีกอย่าง เพลงดาบของเค้าไร้เทียมทานชนิดที่เจ้าเทียบไม่ติด" เย่วกล่าวและหัวเราะเยาะเขา หิ! ๆ

หนุ่มนิรนามส่ายหัวอย่างไม่สบอารมณ์

"อ้อเชิญท่านเทพ มื้อนี้พวกเราขอเลี้ยงเอง" ผู้นำหมู่บ้านวิ่งมาต้อนรับ ชาวบ้านและลูกหลานออกมายืนโค้งคำนับหนุ่มชุดดำที่ช่วยชีวิต

เจ้าของโรงเตี๊ยมลากแขนเขาเข้าไปนั่งกินอาหารและเสิร์ฟเหล้าสุราชั้นดี

"โอ๊ย! ๆ รอข้าด้วย ๆ " เย่วหมอบคลานผ่านหว่างขาประชาชนที่เข้ามารุมล้อม เธอลอดเข้ามาในโรงเตี๊ยมก็เจอหนุ่มไร้หัวใจกำลังนั่งดื่มสุรา

บนโต๊ะมีทั้งเป็ดย่างหอมๆ หัวหมูนึ่ง และอาหารชั้นดีอีกหลายอย่างวางเรียงราย

อึก! ๆ ๆ หนุ่มนิรนามดื่มเพียงแต่เหล้าเท่านั้นเพราะว่าเขากำลังทรมานตัวเองอยู่

สาวน้อยกลืนน้ำลายอ๊อกๆขณะที่ยืนตาแป๋วอยู่ข้างเอวหนุ่มหล่อ

"มองอะไรรีบๆกินสิ เดี๋ยวจะได้รีบชิ่ง" หนุ่มหล่อบอกแล้วตบเก้าอี้ข้างๆที่ว่างอยู่

ฟุ่บ! งั่ม! ๆ ๆ เย่วนั่งลงแล้วโกยอาหารเข้าปากด้วยสองมือ แก้มขาวๆโป่งพองเพราะมีอาหารยัดอยู่เต็มปาก

"อื้ม อาหย่อย" เธอพูดขณะที่เคี้ยวจนหน้าบูดบู้บี้ ตาโตๆกลมแป๋วอย่างกับเด็กน้อย

สักพักก็มีสาวสวยมานั่งเรียงรายล้อมรอบตัวเขาจนเย่วโดนเบียดล้มลงจากที่นั่ง

ตุ๊บ! โอ๊ย! เธอร้องลั่นเมิ่อตูดจ้ำเบ้าลงมากับพื้นแข็งๆ

"นายท่าน ฮิ ๆ นายท่าน" เธอเห็นสาวสวยพวกนั้นร้องรำเพลงและคลอเคลียจับแขนจับขาหนุ่มหล่อของเธอกันใหญ่ บ้างก็แย่งกันแนะนำตัวอย่างกับจะแย่งเขาไปทำผัว

"ชิ เสนอตัว" เย่วลุกปัดฝุ่นและยืนบ่น เธอมองหนุ่มหล่อและเบ้ปากสีชมพูใส่เขา

"ฮ่าๆ ๆ เจ้าสวยจัง เจ้าก็สวย เจ้าก็ด้วย" หนุ่มนิรนามเมาแอ๋ เขาเอาสองมือจับแก้มสาวๆไปทั่ว

ฮิ! ๆ ๆ สาวสี่ห้านางก็ใช่ย่อย พวกเธออ้อร้อจอมยุทธ์กันใหญ่ ต่างก็แย่งกันบีบนวดแขนขาให้เขาอย่างยั่วยวนดูแล้วอีกไม่นานต้องมีการลากขึ้นห้องแน่ๆ

"กลับ กลับเดี๋ยวนี้" เย่วตวาดลั่นแล้วลากแขนใหญ่ๆข้างนึงด้วยสองมือของเธอ

อึ๊บ! ๆ ๆ เธอโน้มจนสุดตัวเจ้าของมือใหญ่ๆก็ไม่ขยับ กำลังภายในทำให้ตัวของเขาหนักเท่าภูเขา

กร่อด! ๆ ๆ สาวน้อยปล่อยมือเขาแล้วยืนขบกัดฟันด้วยความโมโห ในอกเธอร้อนรุ่มเหมือนกำลังโดนใครแอบมาสุมไฟเผา เธอไม่เคยเป็นแบบนี้เลย

เพล๊ง! ๆ ๆ สาวน้อยหยิบแก้วชามฟาดลงพื้นจนแตกกระจุย

ขณะที่หน้าสวยๆชาเหมือนโดนตบเย่วตะโกนลั่น

"ข้าศึก ข้าศึกบุกกกก"

อร๊าย! ๆ ๆ สาวสวยทั้งห้านางวิ่งหนีเตลิดอย่างกลัวตาย ผ้าชุดพวกนางหลุดรุ่ย บ้างก็ล้มกลิ้งตุบตับจนฝุ่นคลุ้งสภาพดูไม่จืดเลย

ไม่เพียงเท่านั้น ชาวบ้านรอบๆต่างแยกย้ายกันวิ่งเข้าบ้านแล้วปิดประตูลงกลอน ทหารวิ่งไปยืนอารักขาประตูเมือง เจ้าของโรงเตี๊ยมมุดไปหลบใต้โต๊ะตัวสั่นพั่บๆ

"กลับ กลับเดี๋ยวนี้เลย" เย่วดึงหูหนุ่มหล่อแล้วบิดริ้ววนๆ

โอ๊ย! ๆ ๆ เขาร้องลั่นด้วยความเจ็บชนิดที่ทำเอาหน้าหล่อๆสั่นสะท้าน

"ช่วยด้วย ช่วยข้าด้วย นางปีศาจมัน" หนุ่มนิรนามร้องโหยหวนราวกับว่าตัวเองไม่ใช่จอมยุทธ์

ป๊าบบบ! เย่วฟาดมือเล็กๆใส่ปากแดงๆจนเขาหน้าเยิน

"กลับเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่กลับข้ากัดลิ้นตัวเองตายนะ" สาวน้อยขู่

"ตามใจ ผู้หญิงมีอีกเยอะอีกแยะ" หนุ่มนิรนามเอ่ยอย่างไร้หัวใจ เขายกแก้วเหล้าซดอึก! ๆ ๆ

"งั้นข้าเอาดาบไป" เย่วชักดาบสองอันออกมาจากหลังหนุ่มหล่อ

เคร้ง! ๆ ๆ มันยาวจนยกไม่ไหว เธอลากดาบกับพื้นแล้ววิ่งหนีออกมาจากโรงเตี้ยม

"เห้ยยัยนี่" หนุ่มหล่อกระโจนออกมาทีเดียวลอยข้ามหัวเย่ว เขากอดรวบเธอไว้พร้อมกับดาบแล้วย่อเข่าทะยานตัวลอยขึ้นฟ้าด้วยวรยุทธ์ขั้นสูง

ฟ้าวววว! เนื้อตัวสาวน้อยถูกกอดยกลอยขึ้นมาด้วย ลมแรงกระแทกหน้าขาวๆ ชุดคลุมดอกเหมยปลิวพลิ้วไหวๆ

ฮิ! ๆ ๆ เย่วเงยมองดาวบนฟ้าเมื่อเธอลอยขึ้นมาสูงจนเลยพ้นยอดภูเขา มองไปรอบๆแล้วเหมือนกับว่ากำลังอยู่บนสรวงสวรรค์ที่ล้อมรอบไปด้วยหมู่ดาวจรัสแสง

"โหว เทพดาบจะทำแบบนี้ได้ไหมนะ" เย่วหันหลังมามองใบหน้าหล่อๆที่กอดเธอจากข้างหลังเอาไว้แน่น

"ยัยโง่เอ๊ย" หนุ่มหล่อสบถใส่หน้าเล็กสวยขาวใสจนเธอสะดุ้ง

ฟ้าวววว! วิชาตัวเบาทำให้เย่วค่อยๆร่วงลงมาอย่างช้าๆในท่าหมุนตัว

"ฮิ! ๆ ๆ สุดยอดไปเล๊ย" เธอยิ้มจนแก้มปริขณะที่โอบกอดสองแขนใหญ่ๆที่กุมอยู่ตรงหน้าท้องของเธอ

สักพักม้าตัวดำก็วิ่งมารับทั้งคู่ หนุ่มนิรนามพาเย่วมาหลบนอนใต้ต้นไม้นอกกำแพงเมือง

จ๊อก! ๆ ๆ สาวน้อยนอนท้องร้องโกรกกราก

"เป็นอะไรของเจ้าอีกเนี่ย" หนุ่มนิรรามที่นอนข้างๆบ่นใส่หูสาวน้อย

"ข้าหิวน่ะ เมื่อกี๊ยังกินไม่ทันอิ่มเลย แฮร่ๆ" เย่วหันมายิ้มแฉ่งในท่านอนลูบท้องตัวเอง

"ยัยบื้อ เจ้าโง่จริงๆข้าบอกให้รีบกินรีบชิ่ง" หนุ่มหน้าหล่อบ่นเสียงดังจนม้าก็ยังสะดุ้ง

"ก็เจ้ามีวิชาตัวเบานี่นา ไปขโมยของกินมาให้ข้าหน่อยได้ไหม นะ นะ" เย่วหันมานอนตะแคงอ้อนหน้าหล่อๆ

"ขืนไปก็โดนชาวบ้านรุมปาก้อนหินใส่น่ะสิ นี่เจ้าโง่แค่ไหนกันเนี่ยที่ทำแบบนั้น ม้าข้ายังฉลาดกว่าอีก" เขาดุสาวน้อยไม่หยุด

ขวับ! เย่วพลิกตะแคงหันหลังให้เขา เธอขบกัดฟันกร่อดๆและนอนกอดตัวเองจนหลับไป