และเย็นวันนั้น บนโต๊ะอาหารภายในร้านเกี๊ยวของพ่อไออุ่น ก็อบอวลไปด้วยไอร้อนจากถ้วยเกี๊ยวน้ำที่เรียงรายอยู่ตรงหน้าของทุกคน
กลิ่นน้ำซุปกระดูกหมูหอมหวนจนทำให้บรรยากาศอบอุ่นยิ่งขึ้น เฮียเกรียงกับเจ๊อัญชันพ่อแม่ของไออุ่นนั่งประจำหัวโต๊ะในฐานะเจ้าบ้านด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น พลางทอดสายตามองลูกสาวและเพื่อน ๆ นั่งล้อมวงกินมื้อเย็นด้วยกัน ประสานเสียงหัวเราะและพูดคุยกันเหมือนวันเก่า ๆ สมัยเรียนมัธยม ที่ทั้งหมดเคยมารวมตัวกันในบ้านของไออุ่น
ลีโอคุยกับพ่อของไออุ่นอย่างถูกคอ ส่วนไออุ่นก็คอยตักอาหารให้ทุกคน ดีเดย์กับใบหลิวก็ยังคงนั่งเถียงกัน ทั้งที่ยังมีเกี๊ยวอยู่ในปาก จนแม่ของไออุ่นส่ายหัว แต่ก็หัวเราะเบา ๆ อย่างนึกเอ็นดู
ระหว่างที่ทุกคนกำลังสนุกสนานครื้นเครงกันอยู่ ดีเดย์ที่กำลังจะซดน้ำซุป ก็พลันโพล่งขึ้นเสียงดัง
“ว่าแต่...ทำไมมึงไม่ชวนแฟนมาทานข้าวด้วยวะอุ่น...”
นาทีนั้นทั้งโต๊ะถึงกับเงียบกริบ ในขณะที่ไ
