FRIEND ZONE 5

1145 คำ
เปอร์เอ่ยถามเพราะเขาเห็นหลังทั้งคู่ไว ๆ เมื่อคืน แต่ไม่คิดว่าดีเดย์จะสายด่วนทันใจได้ขนาดนี้ “สุด ๆ อ่ามึง แซ่บซ่าหม่าล่าเรียกพี่เลย แต่...กูรู้สึกผิดตรงที่ กูไม่รู้ว่าน้องเขาเวอร์จิน แม่ง! ตื่นมาเลือดสาดเลย ใจสู้ฉิบหาย กระแทกใส่ซะกูนึกกว่าเคยงาน ถึงว่าเข้าครั้งแรกทำไมถึงได้กัดไหล่กูซะจมเขี้ยวขนาดนั้น” “หูยย...ดุเดือดเลือดพล่านขนาดนั้นเชียว กูว่าดูท่าน่าจะมีแหกวะ ร่อนใส่ของใหญ่ ฮ่า ๆ” เปอร์ถึงกับซู้ดปากอย่างเสียวตาม เพราะเขารู้ดีว่าระดับดีเดย์ต้องได้คลานลงเตียงแทบทุกราย “อันนั้นมันเรื่องจริงโว้ย” เขาพูดอย่างภาคภูมิใจก่อนจะหันไปหายักคิ้วเจ้าเล่ห์ใส่ใบหลิว “พวกสันขวาน...พูดถึงเพศแม่ซะสนุกปาก พวกมึงควรหัดให้เกียรติผู้หญิงแบบโฬมกับลีโอบ้างนะ กูไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้จากปากคนอื่นเลยนอกจากพวกมึงอ่า...” ใบหลิวนึกฉุน “มึงเดือดร้อนอะไรนักวะหลิว...” ดีเดย์ทำท่าจะเริ่มหาเรื่องปะทะกับใบหลิวอีก แต่โดนโฬมสกัดดาวรุ่งด้วยการชี้ให้ทุกคนดูลีโอที่นั่งเงียบและซึมอยู่นานแล้ว “พวกมึงดูมันดิ๊ ตอนนี้แทนที่เราจะไร้สาระกัน ควรดูใจไอ้ลีมันก่อน” บทสนทนาที่ดูจะสนุกปากถึงกับชะงักไปตามกัน เมื่อได้เห็นสีหน้าเรียบนิ่งและแฝงความหม่นเศร้าของลีโอ ดวงตาคมวูบไหว เหมือนคนที่ยังแบกเรื่องหนักไว้ในใจ และทุกคนก็รู้ดีว่าสาเหตุของอาการนี้คือเรื่องของ...เฟิร์น ความเงียบเข้าปกคลุมทั่วบริเวณอยู่ชั่วขณะ จนดีเดย์เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้น “ลีโอ...มึงโอเคไหม?” “อืม...โอเค...” แม้ปากจะพูดว่าโอเค แต่สีหน้าและแววตาของเขามันชัดเจนถึงความหม่นเศร้าราวกับโลกกำลังจะพังทลาย “เนี่ย...ก็เพราะมึงเป็นแบบนี้ เมื่อคืนกูถึงให้ไอ้อุ่นไปดูให้ ถึงกูจะไม่ได้อยู่กับมึง แต่กูก็โทรบอกไอ้อุ่นให้ช่วยไปดูมึงนะ... เพราะกูกลัวว่ามึงจะคิดสั้น” ลีโอขมวดคิ้วเล็กน้อย พยายามนึกทบทวน แต่ภาพในหัวกลับตัดขาดตั้งแต่ตอนยกเหล้าแก้วสุดท้าย... ก่อนจะหลุบสายตามองพื้น ความเจ็บจี๊ดแล่นผ่านหัวใจในทันที เพราะเขาคิดว่าเธอไม่ได้มาดูแลเขาซะอีก “อ้าว! อุ่นมาพอดีเลย” โฬมเอ่ยทัก ทำให้ทุกคนรวมถึงลีโอหันขวับไปมองทันที “มีอะไรกันเหรอ? โทษทีนะพอดีกูแวะเอาเกี๊ยวไปให้อาจารย์รุ่งฤดีมา แกสั่งพ่อไว้เลยต้องหิ้วมาส่ง...นี่พวกมึงกินข้าวกันมาหรือยัง กูเอาเกี๊ยวมาฝาก ใครจะกินก็หยิบไป” ใบหลิวที่นั่งฟังอยู่นานก็หันไปมองไออุ่นแทน แล้วเอ่ยถามในสิ่งที่ทุกคนกำลังกล่าวถึงเธออยู่พอดี “เมื่อคืนอุ่นเป็นคนไปดูแลลีโอเหรอ?” คำถามนั้นทำให้สายตาทั้งกลุ่มหันมามองที่เธอเป็นตาเดียว รวมถึงลีโอที่จ้องหน้าเธอ ตั้งแต่เธอเดินเข้ามาแล้ว ดวงตาคมฉายแววสงสัย ก่อนจะเหลือบไปมองรอยจาง ๆ บนลำคอขาวเนียนของไออุ่น รอยที่เขาจำได้แม่นว่าเป็นเหตุขัดแย้งกันระหว่างเขากับเธอเมื่อเช้านี้ ไออุ่นชะงักไปเล็กน้อย ลมหายใจติดขัดนิดหนึ่ง แต่ก็รีบเก็บอาการ พยายามเป็นปกติให้มากที่สุด “ก็...ไปแป๊บเดียว...” ประโยคนั้นทำให้ลีโอนิ่งไป เขากวาดสายตามองเธออีกครั้ง ก่อนนึกไปถึงภาพเมื่อเช้า ที่ห้องของเขาดูสะอาดเรียบร้อยผิดหูผิดตา ทันใดนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืน เดินอ้อมโต๊ะมาหาเธอโดยไม่สนสายตาคนอื่น “เมื่อคืน...มึงไปหากูจริง ๆ ใช่ไหม?” น้ำเสียงเรียบนิ่งของเขา แฝงไปด้วยแรงกดดัน จนเพื่อนทั้งโต๊ะเงียบกริบราวกับรอฟัง ไออุ่นเงยหน้าขึ้นสบตาเขาเพียงครู่ ก่อนจะรีบหลบสายตา แล้วพยักหน้าช้า ๆ ไม่พูดอะไรเพิ่มเติม ความรู้สึกผิดแทรกผ่านเข้ามาในใจของลีโอทันที เขารู้ว่าเมื่อคืนคงทำเรื่องเละเทะอะไรบางอย่าง แต่สิ่งที่หนักกว่านั้นคือ...เขาทำให้เธอโกรธมากเมื่อเช้า “อุ่น...กูขอโทษ” เสียงของเขานุ่มลงผิดปกติ จนเพื่อนทุกคนหันไปมองหน้ากัน เมื่อรู้สึกได้ว่าทั้งคู่คงทะเลาะกันมา “กูขอโทษนะอุ่น” ลีโอพูดขึ้นอีกครั้ง ทว่าไออุ่นก็ยังคงนิ่งเงียบ และก้มหน้าลงเหมือนพยายามจะหลบสายตาของเขา ริมฝีปากเม้มแน่นจนใบหลิวที่นั่งข้าง ๆ อดถามไม่ได้ “มีปัญหาอะไรกันเหรอ? ทำไมดูตึง ๆ กัน...ทะเลาะกันหรือเปล่า?” “ช่างมันเถอะ ไม่ได้สำคัญอะไรหรอก” ไออุ่นตอบเสียงเรียบ ก่อนจะหยิบถุงเกี๊ยวน้ำที่หิ้วมาให้เพื่อน ๆ ขึ้นมาวางบนโต๊ะราวกับจงใจตัดบท คำตอบนั้นเหมือนตบหน้าลีโอเข้าเต็มแรง เขารู้ดีว่าไออุ่นเป็นคนยังไง เวลาเธอโกรธเธอจะเงียบและจะไม่คุยกับใครคนนั้นเป็นเดือน ๆ และนั่นมันทำให้เขารู้ว่า เขาพลาดหนักแล้ว วันนี้ทั้งวัน....ลีโอเอาแต่เดินตามไออุ่นไม่ห่าง สรรหาทุกวิถีทางเพื่อง้อเธอโดยมีดีเดย์คอยช่วย ตั้งแต่แวะซื้อนมกับไอติมมาวางตรงหน้าเธอในห้องเรียน ไปจนถึงอาสายกหนังสือกองโตในห้องสมุด ทั้งที่ปกติเขาไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับใครมาก่อน “แม่ง! ง้อผู้หญิงมันยากขนาดนี้เลยเหรอวะเดย์ กูไม่เคยง้อใครเลยนะเว้ย!” “แล้วมึงจะง้อมันทำไม?” “ก็มันเป็นเพื่อนรักกูอ่า เราอยู่กันแบบนี้มานานมากแล้วมึงกูรู้นี่” “รู้ดิ...กู...มึง...ไอ้อุ่น...ไอ้หลิว ซี้ปึ้กกัน มาตั้งแต่มัธยมแล้ว แต่เพื่อนกันมันไม่ต้องง้อกันมากหรอกมึง เดี๋ยวมันก็หายงอน...ไม่ใช่แฟนนี่ จะได้มางอนกันนานจนต้องตามง้อ แต่ก่อนกูก็ไม่เคยเห็นมึงจะง้อมัน” “ก็มันไม่เคยโกรธกูแบบนี้” “แล้วมึงไปว่าอะไรให้มัน” ดีเดย์ถามด้วยความสงสัย เพราะเขาเองก็ไม่เคยเห็นไออุ่นงอนลีโอเลยเหมือนกัน “กูด่าแฟนมัน...” ลีโอพูดเสียงอ่อย ในขณะที่ดีเดย์ตกใจแบบไม่เชื่อหู “ไอ้อุ่นมีแฟนแล้วเหรอ? ทำไมกูไม่รู้วะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม