FRIEND ZONE 8
1128 คำ
ช่วงเวลาเริ่มดึกสงัด...ใน SATAN CLUB ยังคงเต็มไปด้วยเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม และผู้คนที่เต้นกันอย่างเมามันสุดเหวี่ยง
แต่สำหรับไออุ่น กลับรู้สึกเหนื่อยใจมากขึ้นเป็นสองเท่า เพราะเวลาที่พึ่งผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง ลีโอก็เมาหนักซะจนลุกไม่ไหวแล้ว
ไออุ่นเห็นพฤติกรรมของเขาตั้งแต่เที่ยวตระเวนชนแก้วกับสาว ๆ รอบผับกับดีเดย์แล้ว ถ้าไม่เมาก็ไม่รู้จะว่ายังไง
และแน่นอนว่า...เวรกรรมก็ดันตกมาถึงไออุ่นกับใบหลิว ที่ต้องมาตามเก็บตามหิ้วเขา เพื่อที่จะพาเขากลับบ้าน
“เฮ้อ...ไม่ไหวแล้วว่ะอุ่น มันเมาหนักจริง ๆ แล้วแม่งไอ้ลูกครึ่งนี่ก็ตัวใหญ่ยังกะควาย...หนักอีกต่างหาก ทำไมไม่บอกพวกผู้ชายมันมาเก็บศพกันบ้างวะ”
ใบหลิวทั้งบ่น ทั้งถอนหายใจ พลางพยายามพยุงเพื่อนชายที่ตัวสูงเกือบ 190ซม. แถมยังเอาแต่พร่ำเพ้อไม่หยุดด้วยความเมา
“หลิวก็ดูสภาพแต่ละคนดิ พึ่งได้ซะที่ไหน...” ไออุ่นเอ่ยขึ้น พลางทอดถอนใจ เห็นสภาพแต่ละคนแล้ว คาดหวังอะไรไม่ได้แล้วจริง ๆ
“พี่เฟิร์น...อย่าทิ้งผมไป...พี่เฟิร์น...”
เสียงทุ้มต่ำพร่ำเรียกชื่อคนรักเก่าไม่ขาดปาก จนใบหลิวกลอกตามองบนและหน้ายู่ด้วยความรำคาญ ก่อนจะหันไปหยิบพวงกุญแจตุ๊กตากระต่ายตัวเล็ก ๆ ที่ห้อยอยู่กับกระเป๋าสะพายของไออุ่น แล้วยัดเข้าปากของลีโอทันที
“พี่เฟอ...อุ๊บ....”
“นี่แหละ! จะได้หยุดพล่ามซะที!” ใบหลิวยกยิ้มอย่างผู้ชนะ ราวกับรอเวลานี้มานาน
“หลิว! นั่นน้องจีจี้ของอุ่นนะ!”
ทว่าไออุ่นถึงกับร้องเสียงหลง ยื่นมือไปหวังจะดึงตุ๊กตาของตนคืน แต่ก็ช้าไปเสียแล้ว เพราะน้องจีจี้ของเธอถูกใบหลิวใช้ยัดปากคนเมาเข้าไปเต็ม ๆ แล้ว
“น่า...เดี๋ยวค่อยเอาไปซักก็ได้ อย่าพึ่งหวงตอนนี้...ฮ่า ๆ ใครบอกมันแหกปากไม่หยุด...” ใบหลิวบ่น พลางหัวเราะชอบใจ
“หลิวใจร้ายอ่า...ทำกับจีจี้ของอุ่นได้ลงคอ” ไออุ่นเม้มปากอย่างขัดใจ และเริ่มงอแงจริงจัง
แต่พอได้เห็นลีโอส่งเสียงอู้อี้เพราะมีตุ๊กตาของเธอยัดปากอยู่จริง ๆ ก็เผลอหลุดหัวเราะออกมาเหมือนกัน มันก็สมควรแล้วล่ะ พร่ำเพ้อหาแต่คนที่เขาไม่รักอยู่ได้ ไออุ่นนึกสมน้ำหน้าอยู่ในใจ เพราะเขาสมควรโดนแล้วจริง ๆ
“ไปเถอะ...เดี๋ยวหลิวไปส่ง จะได้ขับรถไอลีโอกลับไปให้มันด้วย” ใบหลิวล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของลีโอเพื่อหากุญแจรถ จากนั้นก็ช่วยกันพยุงเขาไปขึ้นรถ แล้วพาทั้งคู่มุ่งหน้ากลับคอนโดของลีโอทันที
@ Paratry royal park condo (ภาราตรี รอยัล ปาร์ก คอนโด)
เมื่อทั้งหมดมาถึงคอนโดของเขา ก็ต้องนับว่าโชคดีที่ลุงยามของที่นี่คุ้นเคยกับไออุ่นอยู่แล้ว เพราะแกเป็นลูกค้าประจำร้านบะหมี่ของพ่อเธอ พอเห็นทั้งสองสาวประคองลีโอลงมาจากรถ ลุงแกก็รีบเข้ามาช่วยทันที
“ขอบคุณนะคะลุงรบ เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าอุ่นจะเอาบะหมี่มาตอบแทนนะคะ”
พอขึ้นมาถึงห้องไออุ่นก็กล่าวขอบคุณลุงรบที่เป็นยามของคอนโดนี้ พร้อมติดสินบนด้วยบะหมี่ร้านของพ่อเธอที่เป็นเจ้าดังเจ้าประจำในย่านนี้ และมีลุงเป็นหนึ่งในลูกค้าประจำ
“ไม่เป็นไรหรอกหนูอุ่น คนกันเอง...คุณลีโอกับหนูก็เป็นเพื่อนกัน ไปมาหาสู่กันตลอดลุงเลยต้องช่วยตามหน้าที่...แต่บะหมี่ร้านพ่อหนูมันอร่อยจริง ๆ นะถ้าจะหิ้วมาฝากลุงก็เอานะ ให้จ่ายตังค์ลุงก็กิน” ลุงรบกล่าว
“ไม่เป็นไรค่ะ วันนี้ลุงช่วยอุ่น ยังไงอุ่นก็ต้องตอบแทนค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ” ไออุ่นยกมือไหว้ลุงรบ และขอบคุณจากใจจริง
“ครับผม” ลุงรบทำท่าตะเบ๊ะแบบทหาร ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
“เฮ้อ! / เฮ้อ!”
ใบหลิวกับไออุ่นถึงกับถอนหายใจออกมาพร้อมกัน กว่าจะขึ้นมาถึงห้องและจัดการให้ลีโอนอนลงบนเตียงได้ ก็เล่นเอาพวกเธอเหนื่อยแทบแย่
“ถึงสักที” ใบหลิวลูบเหงื่อบนหน้าผาก ก่อนจะหันมามองไออุ่น พลางยิ้มกว้างให้เธอ
“แล้วนี่...อุ่นจะเอาไงต่อ”
ไออุ่นก้มลงมองร่างเพื่อนสนิทที่นอนหมดสภาพอยู่บนเตียง ลมหายใจแรง ๆ จากการเมาทำให้ใบหน้าคมดูไร้เดียงสาขึ้นอย่างน่าประหลาด
“อุ่นคงต้องอยู่ดูแลลีโอมันก่อนแหละ แต่ก็บอกพ่อไว้แล้วว่าจะกลับดึก ไม่เป็นไรหรอก...”
ใบหลิวพยักหน้าเข้าใจ...ยังดีที่พ่อแม่ของไออุ่นเป็นคนหัวสมัยใหม่ ไม่บังคับหรือห้ามจนเกินไป ไออุ่นถึงได้ถูกปล่อยให้เรียนรู้ชีวิตด้วยตัวเองมาตลอด
“ก็ดี...จะได้ไม่ต้องห่วง งั้นเดี๋ยวหลิวกลับไปเอารถที่ผับ คงไม่ไปต่อกับพวกนั้นแล้ว ถ้าไม่มีอุ่นอยู่ก็ไม่สนุกหรอก เดี๋ยวมีเรื่องกับไอ้เดย์อีก...”
“แล้วนี่หลิวจะไปยัง?” ไออุ่นถามด้วยความเป็นห่วงเพื่อน
“สบายมาก...ให้ลุงรบแกเรียกวินเรียกแท็กซี่แถวนี้ให้ พึ่งจะสี่ห้าทุ่มรถคงยังไม่หมดหรอก” ใบหลิวเอ่ย เพื่อไม่อยากให้เพื่อนเป็นห่วง
“โอเค งั้นกลับดี ๆ นะ” ไออุ่นยิ้มอ่อน ๆ พร้อมโบกมือลาเพื่อน
พอเสียงประตูปิดลง ความเงียบเชียบก็เข้ามาแทนที่ ไออุ่นถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนจะหันกลับไปมองร่างสูงที่นอนเหยียดยาวอยู่บนเตียงกว้าง โดยที่ปากยังมีน้องจีจี้ตุ๊กตาตัวโปรดของเธอติดอยู่
“ฮึ...ตลกจริง ๆ เลย...สมน้ำหน้า...”
เธอหลุดขำเบา ๆ ก่อนจะดึงตุ๊กตาออกมาจากปากของเขา ด้วยใบหน้าอาลัยอาวรณ์ตุ๊กตาสุด ๆ และเช็ดมันด้วยผ้าเช็ดหน้าของตัวเอง พลางนึกสมน้ำหน้าเขาในใจ สมควรแล้วที่โดนแบบนี้ ครั้งนี้ใบหลิวจัดการได้ดีและถูกใจไออุ่นมาก แม้จะต้องแลกกับการเอาน้องจีจี้ไปซักใหม่ก็เถอะ...เพราะเธอยินดีมาก
มองใบหน้าที่หลับใหลของเขาอยู่สักพัก ไออุ่นกลับรู้สึกแปลก ๆ ความเจ็บปวดจากชื่อที่เขาพร่ำเพ้อไม่หยุด ยังคงติดอยู่ในใจของเธอไม่จางหาย... แม้จะพยายามบอกตัวเองว่าเขาเมา แต่หัวใจกลับสั่นไหวอย่างห้ามไม่อยู่
- ผู้เขียน
