FRIEND ZONE 7
1405 คำ
@ SATAN CLUB 21:00 P.M.
เสียงดนตรี EDM จากผับดังสะท้อนออกมาจากประตู แสงไฟสลัวตัดกับไฟแสงสีทำให้บรรยากาศยิ่งดูมีชีวิตชีวา
แขกโต๊ะใหญ่ตรงมุม VIP ของผับคือการรวมตัวกันของกลุ่มวิศวะโยธาปีสี่ แห่ง King Warrior University ที่คุ้นเคยกันดี
บนโต๊ะที่จองไว้เต็มไปด้วยเครื่องดื่มและอาหารชั้นดี เรียงรายไว้อย่างเตรียมพร้อม ราวกับเจ้าของผับตั้งใจใช้ต้อนรับกลุ่มเพื่อน ๆ
“มาครบกันยังวะ แล้วนี่ไอ้โฬมหายไปไหน ตั้งแต่มากูยังไม่เห็นเลย” ดีเดย์สอดส่องสายตามองหาโฬม แต่ก็ไม่เห็นร่างสูงที่คุ้นตาเลยสักที
“เฮียโฬมไม่อยู่ฮะ” ออสตินตอบเพียงสั้น ๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบ
“อ้าวเหรอ! แล้วมันไปไหนอะ...ได้บอกไหม?” ดีเดย์ยังคงถามถึงโฬมไม่หยุด
“ไม่ได้บอก ถามเฮียเปอร์ดิ” ออสตินพยักพเยิดไปทางเปอร์ที่เดินเข้ามาพอดี
“เปอร์...ไอ้โฬมไปไหน?”
“มันไม่อยู่” เปอร์ตอบสั้น ๆ ทำเอาดีเดย์ขมวดคิ้วราวกับขัดใจ
“กูรู้ว่ามันไม่อยู่ แต่กูอยากรู้ว่ามันไปไหน?”
“ไม่รู้โว้ย” เปอร์ตอบแบบปัด ๆ
ไมึงเป็นผู้จัดการร้านไม่ใช่เหรอ เจ้าของร้านไปไหนมึงก็ไม่รู้เนี่ยนะ” ดีเดย์บ่นให้เปอร์
“อ้าวไอ้นี่...มันให้กูมาเป็นแค่ผู้จัดการกับหุ้นส่วน ไม่ได้จ้างมาเป็นเมียมันนี่หว่า จะได้รู้ไปซะทุกเรื่อง” เปอร์ประชดประชัน เพราะนึกรำคาญในความอยากรู้เกินเหตุของดีเดย์
“แต่มึงก็ต้องรู้อะไรบ้างดิวะ เช่นออกไปไหน? ไปกับใคร? ไม่ใช่ถามอะไรก็ไม่รู้...ไม่มี...ไม่เห็น...งี้”
“จะว่าไปก็มีนะ...” เปอร์ทำหน้าครุ่นคิด นั่นยิ่งไปสะกิดต่อมเผือกของดีเดย์เข้า
“นั่นไง! เล่ามา!” ดีเดย์ก็เร่งซักทันที
“ช่วงนี้เจ้านายกูกำลังฮีทว่ะ...ช่วงติดสัด ฮ่าๆ” เปอร์พูดแล้วก็หลุดขำ ราวกับไปรู้ความลับอะไรมา ทำเอาดีเดย์ยิ่งตื่นเต้น เพราะอยากฟังใจจะขาด
“จริงเหรอวะ ไอ้โฬมมีสาวเหรอ ใครอ่า...ขาว สวย หมวยเซ็กซ์ไหม?”
“เด็กเฮียโฬมเจ้าของถิ่นเลยนะโว้ย! มีด้วยเหรอที่จะไม่เด็ด” เปอร์ชงเสริมเข้าไปอีก
“ว้าว! แค่คิดก็เสียววาบเลยว่ะ ต่อ ๆ แล้วไงอีก” ดีเดย์ถึงกับตาลุกวาว เกิดความสนใจมากขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ เล่นเอาออสตินนึกแอบหมั่นไส้ในความขี้หลีของรุ่นพี่
“ไอ้พี่เดย์! ที่มึงซักประวัติอยู่น่ะสาวเพื่อนนะเว้ย...เลิกดิ๊...นิสัยนี้อ่า”
“ถามเฉย ๆ ถามแบบอยากรู้...ไอ้เปอร์ต่อดิวะ” ดีเดย์หันไปสนใจเปอร์ต่อ จนออสตินได้แต่แสยะยิ้มและส่ายหน้าในความขี้หลีของรุ่นพี่
“กูก็รู้แค่นี้ ส่วนรายละเอียดกูไม่รู้...ถึงรู้กูก็พูดอะไรมากไม่ได้ แต่น้องคนนั้นทำไอ้โฬมระบบรวนได้ขนาดนี้ ก็ต้องถือว่าเด็ดเปล่าวะ” เปอร์วิเคราะห์
“น้องเหรอวะ? น้องกี่ปี? น้องที่ไหน? คณะอะไร?” ดีเดย์ยังคงมีคำถามออกมาไม่หยุด
“มึงจะพอได้ยังเดย์ มึงจะไปอยากรู้ชีวิตเขาอะไรนักหนา”
ใบหลิวที่ทนฟังมานานพูดขึ้น เพราะทนความน่ารำคาญของดีเดย์ไม่ไหว
“แล้วมึงยุ่งอะไรกับกูวะหลิว กัดกูทุกที่ทุกเวลาเลยนะมึง...เซ็ง!” ดีเดย์ถึงกับหมดอารมณ์ไปต่อ เพราะถูกใบหลิวสกัดดาวรุ่ง
“อ้าว! อุ่น...ทำไมพึ่งมา”
เปอร์ที่หันไปเจอไออุ่นก่อนทุกคน เอ่ยทักขึ้น ทำให้ทุกคนต่างหันไปมองเธอเป็นตาเดียว
“พี่อุ่นหวัดดี...” ออสตินรุ่นน้องปีสามเพียงคนเดียวในกลุ่มกล่าวทักทายไออุ่น
“หวัดดีจ้ะ” ไออุ่นจึงหันไปตอบรับการทักทาย และเดินเข้าไปหาทุกคน ก่อนจะวางถุงของจากร้านสะดวกซื้อ ลงบนโต๊ะตรงหน้าลีโออย่างแรง
“ของมึง...ไอ้เดย์มันฝากกูซื้อมาให้...”
ใบหลิวถึงกลับหันขวับทันที พอเห็นสิ่งที่ลีโอหยิบขึ้นมา ใบหลิวก็หันไปเล่นงานดีเดย์ทันที
“ไอ้เดย์! มึงให้ไออุ่นซื้อถุงยางเนี่ยนะ มึงบ้าไปแล้วเหรอวะเดย์ ถ้าคนอื่นเห็นเขาจะคิดยังไง...สมองมึงนี่นะ”
ใบหลิวเดือดดาลกับดีเดย์มาก แต่เจ้าตัวกลับยักไหล่ ทำหน้ากวน ๆ ราวกับเห็นมันเป็นเรื่องปกติ
“แค่บอกให้ซื้อถุงยาง ไม่ได้บอกให้ซื้อย***านะเว้ย...จะดราม่าทำไมวะ อย่ามาโลกสวยแถวนี้”
“โลกสวยบ้านมึงสิ!” ใบหลิวเสียงสูงทันที
ทั้งคู่เริ่มโต้เถียงกันเสียงดังเหมือนจะตั้งมวยอีกครั้ง ไออุ่นจึงถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย ก่อนจะยกแก้วคอกเทลปั่นขึ้นจิบแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“ช่างเถอะ...อย่าทะเลาะกันเลย เรื่องแค่นี้ ไม่ได้ลำบากอะไร”
คำพูดนั้นทำเอาทุกคนเงียบสนิทไปตามกัน แต่ลีโอกลับหันไปมองหน้าเธอ ก่อนจะสลับไปมองหน้าดีเดย์
“มึงก็ไม่ควรใช้ไอ้อุ่นอย่างที่หลิวมันพูดจริง ๆ นั่นแหละเดย์!”
ลีโอเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มหู แล้วหยิบกล่องถุงยางออกมาจากถุงของร้านสะดวกซื้อ ก่อนจะโยนลงบนโต๊ะราวกับตั้งใจ
“มึงดูดิ…กูจะยัดลงไหม จะไม่ขาดตั้งแต่ยัดเหรอ?”
กล่องสีสันสดใสพร้อมตัวหนังสือ Size S โชว์เด่นเต็มตา จนทุกคนระเบิดเสียงหัวเราะออกมาพร้อมกันแทบจะทั้งโต๊ะ ทำเอาไออุ่นถึงกับร้อนผ่าวไปทั้งหน้า
“ลั่นเลย...สุดยอดครับไออุ่น” ออสต้าที่นั่งนิ่งมานาน แทบจะสำลักเหล้าที่ยกขึ้นจิบ นาน ๆ จะมีเรื่องให้คนยิ้มยากอย่างเขาได้บริหารข้างแก้มสักที
ส่วนใบหลิวถึงกับยกมือขึ้นมาปิดปากเพื่อกลั้นเสียงหัวเราะ แต่ก็ไม่อยากขำแรงไป เพราะกลัวว่าเพื่อนจะอาย
“โห...นี่ไออุ่นซื้อไซซ์มาตรฐานชายไทยเลยเหรอครับ...เยี่ยมมากครับ...ไออุ่นคนสวย”
ดีเดย์แสร้งทำเป็นปั้นยิ้มให้ไออุ่น เพราะกลัวว่าเธอจะขุ่นเคืองเอา แต่มันดันไม่เข้าหูลีโอซะงั้น
“แต่กูลูกครึ่งไง...คงยัดได้แค่หัวละมั้ง” ลีโอกล่าวติดตลก แต่ไออุ่นกลับไม่ได้ตลกตามทุกคน
“กูจะไปรู้ได้ไงว่ามึงใส่ไซซ์อะไร ถ้าเป็นของแฟนกู...ก็ว่าไปอย่าง”
การที่เธอลั่นประโยคนั้นออกมา เหมือนเป็นการยิงสัญญาณไฟกลางวง ทุกคนถึงกับชะงักงัน ก่อนจะหันขวับมาที่เธอเป็นตาเดียว
“ไออุ่น…มีแฟนแล้วเหรอ?” ใบหลิวถาม ทั้งทำตาโต ราวกับไม่เชื่อหู
“จริงอะ...ทำไมพวกเราไม่รู้เลย” เปอร์รีบถามต่อ
“เอ...นี่พี่อุ่นของพวกเราอินเลิฟเหรอเนี่ย” ออสตินเอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกแปลกใจไม่แพ้คนอื่น
เสียงซักไซ้ดังระงม แต่ท่ามกลางความชุลมุนลีโอกลับนิ่งเงียบ ดวงตาคมเข้มแข็งขึ้นจนมองไม่ออกว่าอารมณ์ไหน ก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเย็น
“แฟนที่ประจานมึงด้วยรอยดูดบนคอนะเหรอ? เลิกได้ก็เลิกเหอะ...”
ถ้อยคำที่หลุดออกมาจากปากเขา ราวกับเป็นมีดแหลมที่ทิ่มแทงเข้ากลางใจของไออุ่น
พูดจบเขาก็คว้าแก้วเหล้าขึ้น แล้วลุกเดินหนีไปนั่งลงอีกโต๊ะ ปล่อยให้เพื่อน ๆ งงไปตามกัน และต่างก็หันไปรุมซักถามไออุ่นต่อ
“ใครวะ? คณะไหน? มึงบอกมาเดี๋ยวนี้เลยอุ่น”
“เรื่องจริงหรือเปล่า...หรือมึงแค่อำไอ้ลีโอ”
แม้เพื่อน ๆ จะต้องการคำตอบมากแค่ไหน แต่ไออุ่นก็ทำได้เพียงยิ้มจาง ๆ ส่งให้ ก่อนจะเบือนสายตาไปยังร่างสูง ที่กำลังยืนคุยกับสาวสวยโต๊ะข้าง ๆ ด้วยหัวใจที่เจ็บจี๊ดจนแทบน้ำตาตกใน...
- ผู้เขียน
