33
Part : เมเบล
หลังจากที่แทซันเล่นฉันจนน่วมไปทั้งตัว ตักตวงตลอด ได้นอนพักแค่ไม่กี่ชั่วโมงเขาก็ต้องบิน
"จะไปแล้วหรอ"ฉันมองแทซันลากกระเป๋าออกจากห้องแต่งตัว
"อือ"เขาเดินมาหาฉันที่เตียงนอนใหญ่
พรึ่บ
ฉันสวมกอด เบะปากน้ำตาคลอ ไม่อยากให้เขาไปเลย ตั้งสามอาทิตย์เลยนะ เกือบเดือนนะเว้ย ที่ฉันจะไม่ได้เจอหน้าเขา ทั้งที่เราเพิ่งดูสนิทกัน
"ร้องไห้เหรอ"เขาจับหน้าขึ้นสบตา
"เปล่า"ฉันบอกเสียงสั่นเครือ ก่อนจะซุกหน้ากับซิกแพคเขา
จุ๊บ จุ๊บ จ๊วบ
เขาประคองหน้าฉันเงยขึ้นสบตาอีกครั้ง ก่อนจะก้มลงมาจุ๊บ และจูบซ้ำๆ
"จะโทรหารึเปล่า"ฉันผละจูบออกมองสบตา
"ว่างก็โทร"
"ไม่ว่างก็ไม่โทรเหรอ"ฉันถามเสียงสั่นเครือ รู้สึกตัวเองไม่สำคัญกับเขาเลยสักนิด
"จะพยายาม"เขาปาดน้ำตาออกให้ จะพยายามที่ว่าหมายความว่าไง ถึงไม่ว่างก็จะพยายามโทรมาใช่มั้ย ไม่ใช่พยายามฝืนใจโทรมาใช่รึเปล่า
"...."
"ออกไปส่งได้มั้ย"เขาลูบแก้มฉัน นี่อ้
