16

1600 คำ

“ออกไปสูดอากาศข้างนอกก็ดีนะคะ” พระจันทร์คิดว่าเดี๋ยวทำอาหารเสร็จก็จะขึ้นมาทำความสะอาดห้อง จึงประคองเขาลงไปด้านล่างในทันที “คุณนั่งตรงนี้นะคะ” เธอบอกเขา ก่อนจะกดให้ร่างสูงนั่งลงบนเก้าอี้ แล้วเดินเข้าครัวไปปรุงอาหาร กลิ่นอาหารหอมฉุยที่ลอยมาจากห้องครัวทำให้คนรอถึงกับกลืนน้ำลายลงคอด้วยความหิว มันหอมจนเรียกน้ำย่อยในกระเพาะให้หลั่งออกมาอย่างรุนแรง “อ้าว... คุณเข้ามาทำไมคะ” เธอหันไปก็เห็นว่าเขากำลังควานมือเดิน เข้ามาในห้องครัว จึงรีบเดินมาประคอง “ผมหิว” น้ำเสียงอ่อยๆ ของเขาทำให้เธอเผยยิ้มโดยไม่รู้ตัว ท่าทีของเขาเหมือนเด็กชายตัวโตแสนออดอ้อน “หิวก็นั่งรอข้างนอกก่อนค่ะ เดี๋ยวพระจันทร์จะรีบจัดโต๊ะอาหารนะคะ”เธอนึกขอบคุณป้าพุดจีบอยู่มากที่จัดเตรียมเสบียงเอาไว้เยอะมาก ไม่อย่างนั้นกลางป่าแบบนี้เธอคงไม่รู้ว่าจะไปหาของกินที่ไหนมาประทังชีวิต “คุณทำอาหารได้หอมมาก” พอนั่งลงที่เก้าอี้เขาก็รีบเอ่ยชม เธอย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม