“กรี๊ดดด พอแล้วดีแลน”
ร่างเล็กหวีดร้องเนื้อตัวกระตุกสั่นเมื่อความร้อนของน้ำตาเทียนหยดลงมาตรงปทุมถันของเธอด้วยฝีมือของดีแลน คนที่เธอไม่คิดว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้กับเธอ เพราะตลอดที่ผ่านมาเขานุ่มนวลกับเธอที่สุด แต่วันนี้เธอก็รู้แล้วว่าพวกเขาสองคนรสนิยมความชอบเหมือนกันจริง ๆ อย่างที่เขาพูด ดูได้จากสีหน้าของพวกเขาที่เห็นความเจ็บปวดของเธอ แต่พวกเขากับหัวเราะไปด้วยความสุขและสนุกไปกับการลงโทษให้เธอเจ็บปวด
“ฮ่า ฮ่า ร้องอีกสิ โมริ ร้องออกมาดัง ๆ ยิ่งเธอร้องดังแค่ไหนก็ยิ่งทำให้พวกฉันมีอารมณ์” เจแดนพูดไปและหัวเราะไป
“โรคจิตจริงๆ พวกคุณไปหาหมอบ้างนะ”
“ปากดีว่ะ ไอ้เล็ก!”
ดีแลนพยักหน้าและจัดการแก้มัดมือของหญิงสาวออก เจแดนก็เอาโซ่ที่ล่ามขาของหญิงสาวออกเช่นกัน
“อึก อึก” ร่างเล็กกลั้นเสียงสะอื้นและนั่งหดขากอดตัวเองแน่น
“เธอคิดว่ามันจะจบแค่นี้เหรอโมริ” เสียงเยือกเย็นของเจแดนเอ่ยออกมา ดีแลนจึงเข้ามาจับหญิ
