“อึก อย่าตายนะไอ้บ้า” หญิงสาวร้องไห้ไปและยืนตรงหน้าถนนไปที่ยังไม่มีรถคันไหนผ่านมาเลยสักคัน
เธอจึงลองเดินเข้าไปในป่าเพื่อโชคดีจะเจอใครอยู่แถวนั้นบ้าง แต่ก็ไม่เจอ
“ทำไมเวลานี้ไม่มีใครมาบ้างเลยนะ โทรศัพท์ก็ไม่มี คนก็กำลังจะตาย ฮึก อึก ฮื่อ” เธอสะอึกสะอื้น แต่เมื่อได้ยินเสียงรถอยู่ตรงถนน เธอไม่รอช้ารีบวิ่งออกจากป่าเพื่อไปที่ถนนและตะโกนเสียงดังที่สุดเท่าที่จะเปล่งเสียงได้
“ช่วยด้วย ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย” เธอวิ่งอย่างสุดชีวิตเมื่อเห็นรถใหญ่เหมือนเป็นรถขนส่งสินค้าจอดรถลงมาเพื่อดูเหตุการณ์เพราะรถของเธอยังคงไฟลุกไหม้อยู่ตรงนั้น
“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยฉันที” เธอวิ่งมานั่งหอบอยู่ไม่ไกลจากรถที่เกิดเหตุ
“ยัยหนูโอเคไหม” ลุงอายุราว ๆ 50 ถามด้วยความเป็นห่วงและรีบโทรขอความช่วยเหลือทันที
“ไม่ต้องโทรหาตำรวจและรถพยาบาลนะคะ เดี๋ยวหนูจัดการเอง หนูขอยืมโทรศัพท์หน่อยค่ะ” เธอห้ามชายสูงวัยทันที เพราะรู้ดีว่าจะแจ้งตำ
