บทที่ 70 บทเรียน

1651 คำ

เจแดนเมื่อเซ็นชื่ออนุมัติการรักษาเสร็จเขาก็เดินมาหยุดที่หน้ากระจก เพราะตอนนี้คนนอกยังไม่สามารถเข้าเยี่ยมได้ เพราะกลัวคนไข้ที่ร่างกายอ่อนแอแล้วหญิงสาวจะป่วยขึ้นมากกว่าเดิม “มึงไปพักบ้างเถอะ กูดูแทนเอง” ดีแลนเข้ามาคะยั้นคะยอให้พี่ชายกลับไปพักผ่อนที่บ้าน เมื่อเห็นเจแดนยืนดูตรงหน้าต่างห้องปลอดเชื้อมานานหลายชั่วโมงแล้ว “กูจะไปพักได้ยังไง เมียกับลูกกูนอนเจ็บอยู่แบบนั้น” “แล้วโมริไม่ใช่เมียกูเหรอ ลูกมึงก็คือลูกกูเหมือนกัน รึมันไม่จริง มึงไปพักเถอะ กูจะอยู่เฝ้าเอง” “...” เจแดนพยักหน้าและล่าถอยเพื่อไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่ เผื่อเขากลับมาอาจจะได้ข่าวดีว่าหญิงสาวฟื้นก็เป็นได้ ลับหลังเมื่อเจแดนพี่ชายฝาแฝดคนโตออกไป น้ำตาค่อย ๆ ไหลลงมาอาบแก้มสองข้างของดีแลน ไหล่ของเขาสั่นเทาเมื่อเหตุการณ์ทุกอย่างเป็นแบบนี้เพราะเขาเองที่บังคับและฝืนใจหญิงสาวถึงต้องมาเจ็บป่วยปางตายอยู่แบบนี้ “พี่ขอโทษนะ ที่พี่ทำให้โมร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม