พร้อมฉัตรยืนมองภาพที่เทียนกัลยากับพิทตะวันหลานชายเดินคุยกันอย่างสนิทสนมเข้ามาในบ้านด้วยความไม่พอใจอย่างยิ่ง ชายหนุ่มรอจนพิทตะวันแยกตัวจากไป เขาจึงเดินไปดักหน้าก่อนที่หล่อนจะก้าวเข้าไปในห้องนอนของตนเอง
“มีความสุขเหลือเกินนะ คุยกับผู้ชายเนี่ย” เขาพูดประชดเสียงกระด้าง
เทียนกัลยามองบุรุษตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจในอารมณ์นัก
“ก็มีความสุขดีฮะ แต่ก็ไม่สนุกเท่าอยู่กับคุณพร้อม”
เด็กสาวพูดไปตามความเป็นจริง หล่อนคิดถึงเขาทั้งวันจนแทบขาดใจ ตอนมื้อค่ำเขาก็ไม่ยอมลงมาทานข้าวด้วย ปล่อยให้หล่อนชะเง้อรอเก้ออยู่ตั้งนาน
“อย่ามาโกหกเลย ดูเข้ากันได้ดีนี่ ชอบนายพิทหรือไง”
คำถามของพร้อมฉัตรทำเอาเทียนกัลยาหน้าซีดเผือดด้วยความตกใจ เพราะแวบหนึ่งความรู้สึกบอกว่าผู้ชายหน้าบูดตรงหน้ารู้ความจริงเรื่องที่หล่อนพยายามปิดไว้แล้ว
“คุณพร้อม... เอ่อ หมายความว่ายังไงฮะ ผมไม่เข้าใจ”
“ไม่ต้องเข้าใจอะไรให้มากนักหรอก รู้เพียงแ
