"มะ มานานหรือยังคะ" เฌอบีถามเสียงตะกุกตะกัก
"ฉันก็เดินตามไอ้หินมานั่นแหละ" ชาลล์พเยิดหน้าไปหาลูกน้องอย่างคาดโทษ
"งั้น...ก็แปลว่า"
"ได้ยินหมดทุกอย่างแล้ว และเธอก็ผิดมากนะบีที่กล้าปิดบังเรื่องใหญ่โตขนาดนี้กับฉัน" ชาลล์เดินเข้ามาใกล้จนร่างบางถอยหลังไปชนหิน เห็นได้ชัดว่าชาลล์กำลังโกรธจัดและเขาก็กำลังควบคุมอารมณ์ในเวลาเดียวกัน
"บี...บีไม่รู้ว่าควรจะบอกคุณยังไงดี" เธอไม่กล้าสบตาเขา
"ก็เลยคิดจะทำการใหญ่โตกับไอ้หินอย่างนั้นหรอ!?" ชาลล์ไม่ได้โกรธเธอ เขาโกรธคนทรยศหักหลังต่างหาก แต่เขากลับหงุดหงิดใจที่เธอเลือกคุยกับหินมากกว่าตน
"ไม่ใช่นะคะ บีแค่จะหาข้อพิสูจน์ความเป็นพี่น้องของคุณกับคุณกันต์ก็แค่นั้นเองค่ะ" เธออธิบาย
"ส่งหลักฐานในโทรศัพท์มา" ชาลล์สั่งเสียงเรียบและเยือกเย็น เฌอบีส่งโทรศัพท์ของตนให้กับชาลล์อย่างไม่มีข้อแม้
"ไอ้หิน ไปส่งคุณบีที่บ้านและก็เฝ้าไว้ดีๆ" ชาลล์สั่ง
"แต่บียังไม่อยากก
